بررسی اثر دمای نگهداری و غلظت های مختلف پوترسین بر جوانه زنی دانه و رشد لوله گرده دو ژنوتیپ ایرانی گل محمدی (Rosa damascena Mill.)

این پژوهش به منظور تعیین بهترین مرحله نمو گل جهت جمع آوری دانه گرده و محیط جوانه زنی دانه گرده و همچنین ارزیابی اثر دمای نگهداری و غلظت های مختلف پوترسین بر زنده مانی دانه گرده و جوانه زنی دو ژنوتیپ گل محمدی (‘آذران’و ‘کاشان’) انجام گرفت. این آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با شانزده تیمار و چهار تکرار اجرا شد. فاکتور های مورد مطالعه شامل چهار سطح دمای نگهداری دانه گرده (25، 4، 20- و 80- درجه سانتی گراد) و چهار سطح پوترسین (غلظت های صفر (شاهد)، 0/25، 0/5 و 2/5 میلی مولار) بود. براساس نتایج، بهترین مرحله نمو گل برای جمع آوری دانه گرده، مرحله غنچه نیمه باز، و محیط جوانه زنی مناسب نیز حاوی ppm 300 نیترات کلسیم، ppm 200 سولفات منیزیم، ppm 100 نیترات پتاسیم، ppm 100 اسید بوریک، 15 درصد ساکارز و 1/2 درصد آگار بود. در ژنوتیپ ‘آذران’ بیشترین و کمترین درصد جوانه زنی به ترتیب در محیط حاوی 0/25 و 2/5 میلی مولار پوترسین به دست آمد. همچنین بررسی روند جوانه زنی دانه گرده ژنوتیپ ‘کاشان’ در بازه های زمانی مختلف نشان داد که با گذشت زمان، درصد جوانه زنی دانه گرده کاهش می یابد که این روند کاهش درصد جوانه زنی تحت تاثیر غلظت کم پوترسین و با نگهداری در دمای 80- درجه سانتی گراد کندتر شد. نتایج این تحقیق نشان داد که نگهداری دانه گرده در دمای کم (80- درجه سانتی گراد) و کشت آن در محیط حاوی کمترین مقدار پوترسین (0/25 میلی مولار) سبب دستیابی به بیشترین درصد جوانه زنی دانه گرده می شود