ارزیابی مورفولوژیکی و ژنتیکی جمعیت های گردوی ایرانی در مناطق غرب و شمال ایران

شناخت ساختار و تنوع ژنتیکی جمعیت ها راهنمای خوبی برای دستیابی به راهکارهای مدیریتی و حفاظت آن هاست. در این مطالعه، برخی خصوصیات مورفولوژیکی و نیز 10 مکان ژنی توالی های ساده تکراری (SSR) برای آنالیز تنوع و روابط ژنتیکی بین 12 جمعیت طبیعی گردوی ایرانی (Juglans regia L.) در غرب و شمال ایران استفاده شد (در مجموع 204 فرد). بر اساس نتایج حاصل از تجزیه صفات مورفولوژیک و مکان-های ژنی SSR، تنوع ژنتیکی بالایی بین جمعیت ها مشاهده شد. وزن خشک میوه از 11/5 تا 17/2 گرم، وزن مغز از 3/2 تا 6/3 گرم و درصد مغز از 28 تا 46/7 درصد بین جمعیت های مورد مطالعه تفاوت داشت. بر اساس نتایج SSR، تعداد آلل ها در مکان ژنی 6 تا 11، تعداد کل آلل 83 با میانگین 8/3 آلل و 4/9 آلل موثر در هر مکان ژنی بود. هتروزیگوسیتی مشاهده شده از 0/70 تا 0/87 (میانگین 0/79) متغیر بود. سهم تنوع ژنتیکی موجود بین جمعیت ها 19% تنوع کل بود. جریان ژنی کلی بین جمعیت ها برابر با 1/10 برآورد شد. میانگین تجزیه خوشه ایUPGMA بر اساس فاصله ژنتیکی جفت نشدنی، جمعیت ها را به چهار گروه اصلی دسته بندی کرد.