بررسی مدیریت پسماندهای تولیدی در مراکز دندان پزشکی استان سیستان و بلوچستان

امروزه مدیریت پسماندهای دندان پزشکی به عنوان یک معضل رو به فزونی به ویژه در کشورهای در حال توسعه ای نظیر ایران مطرح می باشد. در ایران، مطالعات کمی در خصوص مدیریت پسماندهای دندان پزشکی و ترکیب این زائدات در دسترس می باشد. در مطالعه ی حاضر، ماهیت مخاطره آمیز پسماندهای دندان پزشکی که نقش عمده ای در چرخه ی انتقال عفونت بر عهده دارند، مورد بررسی قرارگرفت.
مطالعه ی حاضر از نوع توصیفی و مقطعی بوده که درطی سال های 92 و 1393 انجام پذیرفت. در بررسی حاضر در مجموع 159 مرکز دندان پزشکی خصوصی و عمومی در سطح استان سیستان و بلوچستان انتخاب و ترکیب شد و نرخ تولید زائدات دندان پزشکی مورد بررسی قرارگرفت. زائدات دندان پزشکی به چهار دسته، شامل: زائدات شبه خانگی، زائدات بالقوه ی عفونی، زائدات شیمیایی ودارویی و زائدات سمی تقسیم و آنالیزشدند.
نتایج آنالیز زائدات دندان پزشکی نشان داد که 3/80%، 7/11%، 3/6% و 7/1 درصد مجموع زائدات به ترتیب ازنوع عفونی و بالقوه ی عفونی، پسماندهای شبه خانگی، پسماندهای شیمیایی و دارویی و پسماندهای سمی تشکیل شده است. ازطرفی سرانه ی تولید پسماندهای دندان پزشکی برای کل زائدات: بالقوه ی عفونی، پسماندهای شیمیایی و دارویی، پسماندهای شبه خانگی و پسماندهای سمی به ترتیب برابر 9/169، 3/153، 2/11، 6/8، و 3/3 گرم به ازای هر بیمار در روز تعیین مقدارگردید.
براساس یافته های مطالعه ی حاضر جهت مدیریت بهینه ی زائدات دندان پزشکی برنامه های کاهش زائدات در منبع، جداسازی، استفاده ی مجدد و بازیافت پسماندهای واحدهای دندان پزشکی و نیز جمع آوری و دفع جداگانه ی انواع پسماندهای شبه خانگی، بالقوه ی عفونی، شیمیایی و دارویی و سمی مطابق استانداردهای مربوط پیشنهادمی شود.