مقایسه اثر فنتانیل و پروپوفول با آلفنتانیل و پروپوفول در کاهش حرکات چشمی بیمار در طی جراحی کاتاراکت تحت بی حسی سطحی

حرکات چشمی باعث عوارض جبران ناپذیری حین جراحی چشم می شوند. هدف از انجام این مطالعه مقایسه فنتانیل و آلفنتانیل همراه با پروپوفول در کاهش حرکات چشمی بیمار در طی اعمال چشمی تحت بی حسی سطحی می باشد.
در این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. بیماران گروه اول داروی فنتانیل را با دوز 1 میکروگرم بر کیلوگرم و گروه دوم داروی آلفنتانیل را با دوز 10 میکروگرم بر کیلوگرم دریافت کردند. سپس چشم بیماران توسط قطره تتراکائین تحت بی حسی موضعی قرار گرفته و عمل جراحی کاتاراکت به روش فیکو امولسیفیکاسیون انجام شد. میزان فشارخون و تعداد ضربان قلب در هنگام تزریق داروی بیهوشی و دقیقه 10 و 30 اندازه گیری و میزان حرکت چشم بیمار حین عمل توسط یک جراح که اطلاعی از گروه بندی ها نداشت، ثبت گردید.
یافته های پژوهش: تعداد 246 بیمار تحت بررسی قرار گرفتند. میزان فشارخون و تعداد ضربان قلب بین دو گروه در زمان های 10 و 30 دقیقه اختلاف معنی داری وجود نداشت. میزان حرکت چشم بیمار در گروه آلفنتانیل در مقایسه با فنتانیل در زمان های 10 (χ2=0.000001) و 30(χ2=0.000118) دقیقه به طور معنی داری کمتر بود.
نتایج حاصل از مطالعه ما نشان داد که استفاده از آلفنتانیل در مقایسه با فنتانیل باعث بی دردی بیشتر در نتیجه حرکت چشم کمتر بیمار و رضایت بیشتر جراح خواهد شد.