بررسی مقایسه ای نوتروفیل ژلاتیناز مرتبط با لیپوکالین (NGAL) و سیستاتین C به عنوان بیومارکرهای زود هنگام در تشخیص نارسایی کلیوی در بیماران با فشار خون بالا

فشار خون بالا یکی از مهمترین دلایل بیماری مزمن کلیوی است. یکی از نگرانی های عمده در بیماران فشار خونی تشخیص به هنگام اختلالات کلیوی است. در گذشته غلظت کراتینین سرم به عنوان نشانگر عملکرد کلیوی استفاده می شد اما آن انعکاس دیرهنگامی از کاهش میزان فیلتراسیون کلیوی را ارائه می دهد. اخیرا اثبات شده است که سیستاتین c و لیپوکالین وابسته به ژلاتیناز نوتروفیل (NGAL) برای تعیین بیماری مزمن کلیوی مفید هستند. بنابراین، ما ارزش تشخیصی NGAL و سیستاتین C را برای ارزیابی عملکرد کلیوی کاهش یافته در بیماران با فشار خون بالا را با کراتینین سرم مقایسه کردیم.
در این مطالعه 42 بیمار فشار خونی و 30 داوطلب سالم بکارگرفته شدند. سیستاتین c سرم و NGAL پلاسما با استفاده از روش الایزا اندازه گیری شدند. پارامترهای بیوشیمیایی شامل: کراتینین، اوره، هموگلوبین، پروتئین واکنشی (c(CRP بر اساس روش های آزمایشگاهی متداول اندازه گیری شدند. میزان فیلتراسیون گلومرولی تخمین زده شده (eGFR) به عنوان روش استاندارد طلائی در نظر گرفته شد(cut-off<78ml/min/1.73m2).
در گروه بیمار NGAL پلاسما، سیستاتین C و کراتینین سرم همگی بطور معناداری با eGFR ارتباط داشتند. NGAL پلاسما بیشترین ارتباط را با eGFR داشت. آنالیز منحنی ROC نشان داد NGAL نشانگر بهتری از سیستاتین C و کراتینین سرم برای پیشبینی GFR<78 ml/min/1.73m2 است. حساسیت و ویژگی به ترتیب برای NGAL 96٪ و 100، برای سیستاتین C 92٪ و 60٪ و برای کراتینین 76٪ و 47٪ بودند.
NGAL سرم در مقایسه با سیستاتین C و کراتینین سرم نشانگر بهتری از آسیب کلیوی در بیماران با فشار خون بالاست.