بررسی فراوانی و عوامل مرتبط با استفاده از انواع روش های طب مکمل در شهر خرم آباد در سال 1393

در جوامع امروزی مقبولیت درمان با طب مکمل رو به افزایش است. هدف مطالعه حاضر تعیین فراوانی استفاده از انواع روش های طب مکمل و عوامل مرتبط با آن در ساکنان شهر خرم آباد بوده است.
این مطالعه مقطعی در نیمه اول سال 1393 روی 790 فرد بالای 15 سال مراجعه کننده به تعدادی از مراکز بهداشتی درمانی و بیمارستان های شهر خرم آباد با استفاده از نمونه گیری چندمرحله ای انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه خودساخته با تایید روایی و پایایی بود. اطلاعات پرسشنامه شامل مشخصات دموگرافیک، دفعات استفاده از انواع روش های طب مکمل تاکنون و در یک سال اخیر و میزان رضایت استفاده کنندگان از این روش ها بود. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از آزمون آماری کای اسکوئر استفاده شد در این مطالعه در مجموع 790 نفر مورد پرسش قرار گرفتند. میانگین سنی شرکت کنندگان در مطالعه 9.8±38.9 سال بود. 79.8 درصد افراد مورد مطالعه تاکنون از حداقل یکی از روش های طب مکمل استفاده کرده بودند، ضمن اینکه 58.2 درصد در طول یک سال گذشته حداقل یکی از روش های طب مکمل را مورد استفاده قرار داده بودند. گیاهان دارویی و دعا درمانی به ترتیب با 69.2 و 37.2 درصد بالاترین مصرف را داشتند. کمترین فراوانی مربوط به روش های کائروپراکتیک (0.8 درصد)، هومیوپاتی (0.9 درصد) و هیپنوتیزم (1.4 درصد) بود. چاقی (15.8 درصد)، میگرن (14.2 درصد) و درد مفاصل (10.8 درصد) شایع ترین مشکلاتی بودند که افراد شرکت کننده در مطالعه برای درمان آن ها از طب مکمل استفاده کرده بودند.
با توجه به فراوانی بالای استفاده از انواع روش های مختلف طب مکمل به ویژه گیاهان دارویی، اطمینان از اثربخشی و کارایی این روش ها به ویژه در پیشگیری و درمان بیماری ها، امری ضروری محسوب می شود.