مطالعه ی فراوانی انگل های کرمی در ماهیان با ارزش شیلاتی خلیج فارس

با توجه به اهمیت خلیج فارس و جایگاه ماهیان آن در تامین پروتئین حیوانی، مطالعه عوامل بیماری زای این ماهیان از جمله عوامل انگلی حائز اهمیت ویژه ای است. مطالعه ی حاضر در تابستان سال 1391 روی 100 قطعه ماهی متعلق به پنج گونه از ماهیان خلیج فارس شامل سپر ماهی برقی، سپر ماهی گزنده، گیش مقوا گوژپشت، طلال و شوریده، گرفته شده از اسکله های صیادی و بازار ماهی فروشان شهرستان بندرعباس انجام شد. انگل های کرمی جدا شده در اتانول 70 درصد ثابت، رنگ آمیزی و شناسایی شدند. در این مطالعه، فراوانی کلی آلودگی کرمی 16 درصد بود و شش جنس شامل ترماتوداستفانوستوموم (1 درصد)، سستودهای انیسیبیلوکولاریس (1درصد)، تتراگونوسفالوم (2درصد) و گریلوشیا (4 درصد) و نماتودهای رافیداسکاریس (3 درصد)، آنیزاکیس (5 درصد) شناسایی گردیدند. بیش ترین فراوانی آلودگی متعلق به جنس آنیزاکیس (5 درصد) بود. اختلاف بین میانگین وزن در ماهیان سالم و آلوده معنی دار بود. در مطالعه ی حاضر، درصد آلودگی کرمی در عضلات ماهی شوریده پایین بود.