مطالعه شاخص های خون شناسی و نشانه های درمانگاهی پیروپلاسموز در اسب های اصیل عرب اهواز

پیروپلاسموز اسب ها، به بیماری حاصل از دو تک یاخته خونی، تیلریا اکوئی و بابزیا کابالی، اطلاق می شود که با گزش کنه های آلوده منتقل گردیده و به اشکال فوق حاد، حاد، تحت حاد و مزمن بروز می کند. این بیماری به عنوان یکی از عوامل چالش برانگیز نقل و انتقال بین المللی اسب ها شناخته می شود. هدف از مطالعه ی حاضر، بررسی شاخص های خون شناسی و نشانه های درمانگاهی در پیروپلاسموز اسب های اصیل عرب منطقه ی اهواز است. در این پژوهش، پس از معاینه ی بالینی از 59 راس اسب اصیل عرب (14 اسب بیمار و 45 اسب به ظاهر سالم) نمونه خون وداجی اخذ و شمارش کامل سلول های خونی روی نمونه ها انجام شد. برای تشخیص آلودگی به عوامل بیماری از روش های بررسی میکروسکوپی و آزمون Multiplex PCR استفاده شد. در نمونه های گرفته شده، تنها تیلریا اکوئی شناسایی شد. اسب ها براساس نتایج آزمون PCR و نشانه های درمانگاهی به سه گروه (شاهد، آلوده و بیمار) تقسیم شدند. سپس نشانه های درمانگاهی و تغییرات خون شناسی در گروه های تعریف شده بررسی شدند. نتایج نشان می دهد که پیروپلاسموز اسب ها موجب کم خونی در گروه بیمار می گردد، در حالی که در گروه آلوده، تفاوت آشکاری با گروه شاهد مشاهده نمی شود. تب، زردی یا رنگ پریدگی مخاطی، فراوان ترین یافته های درمانگاهی در اسب های بیمار بود. هم چنین به نظر می رسد استرس نقش به سزایی در تشدید نشانه های پیروپلاسموز در اسبان اصیل عرب اهواز دارد. در این مطالعه برای نخستین بار آلودگی به تیلریا اکوئی به روش PCR در اسبان اصیل عرب اهواز تایید شد. از آنجا که استان خوزستان از دیرباز یکی از کانون های پرورش اسب به ویژه اسب اصیل عرب در ایران بوده و امروزه پرورش اسب در این منطقه به یک صنعت تبدیل شده است و با توجه به اهمیت پیروپلاسموز در صنعت اسب داری و زیان اقتصادی ناشی از آن، به نظر می آید که می بایست توجه بیش تری به این بیماری و تلاش برای پیش گیری و درمان آن در استان خوزستان صورت گیرد.