تاثیر تمرینات جسمانی و هماهنگی بر کاهش اختلالات رفتاری کودکان کم توان ذهنی

تحقیق حاضر بر آن است که تاثیر یک سری تمرینات آمادگی جسمانی و هماهنگی را بر کاهش اختلالات رفتاری کودکان کم توان ذهنی بررسی نماید.
38 دانش آموز کم توان ذهنی (29 دختر و 9 پسر) با میانگین سنی 1٫7±14 به صورت نمونه های در دسترس انتخاب و با استفاده از پیش آزمون، پس آزمون تاثیر تمرینات آمادگی جسمانی و هماهنگی بر کاهش اختلالات رفتاری این کودکان سنجیده شد. در پیش آزمون از پرسشنامهٔ اختلالات رفتاری راتر (2000) استفاده شد. در ادامه تمرینات جسمانی و هماهنگی به مدت 6 هفته و 5 روز در هفته ارائه شد. در پس آزمون که یک روز بعد از آخرین روز تمرین بود، مجددا پرسشنامه برای همهٔ آزمودنی ها استفاده شد.
میانگین پیش آزمون برابر 16٫37±37٫68 و میانگین پس آزمون برابر 11٫86±21٫13 بود که این کاهش از لحاظ آماری در سطح 0٫001>p معنادار بود. تجزیه و تحلیل یافته ها نشان داد که اختلالات رفتاری کودکان کم توان ذهنی تحت تاثیر تمرینات جسمانی و هماهنگی کاهش یافته است.
به طور کلی می توان گفت این تمرینات به افزایش سلامت روان منجر می شود و در کاهش اختلالات رفتاری کودکان کم توان ذهنی نقش موثری دارد. این نتایج نشان می دهد که دست اندر کاران امور بهداشت و سلامت کودکان کم توان ذهنی و سازمان بهزیستی بایستی در خصوص تمرینات ورزشی خصوصا تمرینات جسمانی و هماهنگی اهتمام داشته و از این تمرینات به عنوان عامل تاثیرگذار در بهبود رفتاری افراد کم توان ذهنی استفاده نمایند.