مقایسه کارآیی منابع مختلف آهن بر رشد و ویژگی های فیزیولوژیک کاهو

به منظور بررسی اثر منابع متفاوت آهن تحت شرایط تنش بی کربنات سدیم بر عملکرد گیاه کاهو، یک آزمایش گلخانه ای با دو فاکتور شامل منبع آهن در سه شکل (Fe-EDDHA، نانوکلات آهن و نانوفرتایل) و بی کربنات سدیم در سه سطح (صفر، 5 و 10 میلی مولار) با سه تکرار انجام پذیرفت. پس از سه هفته رشد، دانهال ها به مدت 30 روز تحت تاثیر تیمار بی کربنات سدیم قرار گرفتند. نتایج نشان داد که وزن خشک اندام هوایی و ریشه با افزایش غلظت بی کربنات سدیم به طور معنی داری کاهش یافت. در پاسخ به افزایش بی کربنات سدیم، محتوای کلروفیل a، کلروفیل b و حداکثر بازدهی محصول کوانتومی فتوسیستم II (Fv/Fm) در تمام منابع آهن کاهش نشان دادند. این در حالی بود که کمترین کاهش این ویژگی ها در گیاهانی رخ داد که با کود آهن Fe-EDDHA تغذیه شده بودند. تنش بی کربنات سدیم باعث کاهش معنی دار غلظت آهن در اندام هوایی و ریشه گردید. به طوری که میزان آهن در اندام هوایی گیاهان، در غلظت 10 میلی مولار بی کربنات سدیم، در تیمار نانوفرتایل، 88/64 درصد نسبت به شاهد کاهش نشان داد. با توجه به نتایج به دست آمده، Fe-EDDHA به دلیل حلالیت و فراهمی بیشتر در محلول، دارای قابلیت بیشتری برای جذب توسط کاهو بوده که در نتیجه موجب افزایش رشد کاهو شد. بنابراین، با توجه به اهمیت آهن در تغذیه گیاه، مصرف کود Fe-EDDHA در شرایط قلیائیت بهترین منبع تامین آهن برای کاهو شناخته شد