اثرات هیپوگلایسمیک غیروابسته به انسولین عصاره هیدروالکی ترکیبی گیاهان دارویی برگ خرزهره، ریشه کبر، ژل گیاه صبرزرد، دانه هویج فرنگی و دانه کرفس در موش های صحرایی نر سالم و دیابت یشده با استرپتوزوتوسین

استفاده از درمان های غیرشیمیایی (گیاهان دارویی)، رویکرد جدیدی در کنترل بیماری دیابت است. این مطالعه با هدف تعیین اثر عصاره هیدروالکلی ترکیبی گیاهان دارویی موثر جهت درمان دیابت در موش های صحرایی نر سالم و دیابتی شده، و مقایسه این اثر با تاثیر داروی گلی بنکلامید انجام شد.
36 سر موش صحرایی نر به صورت تصادفی در شش گروه تقسیم شدند: کنترل سالم (NC) و دیابتی (DC)، دیابتی دریافت کننده گلی بنکلامید (600 میکروگرم بر کیلوگرم)، دیابتی دریافت کننده دوز0/2 (D0.2) و 0/4 (D0.4) گرم بر کیلوگرم و سالم دریافت کننده دوز 0/2 (N0.2) گرم بر کیلوگرم عصاره گیاه. القای دیابت با تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین تک دوز 60 میلی گرم بر کیلوگرم انجام شد. میزان گلوکز و وزن پس از تزریق استرپتوزوتوسین و 4 هفته گاواژ و سطح انسولین تنها در انتهای هفته پنجم اندازه گیری شد.
داده ها با استفاده از آزمون واریانس یک طرفه و توکی تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری،p<0.05 در نظر گرفته شد.
سطح گلوکز خون در گروه D0.2 از هفته سوم تا پنجم، کاهش معنی داری (005/0p<) نسبت به DC نشان داد، ولی این نسبت کاهشی در گروه D0.4 تنها طی هفته آخر، به صورت معنی دار (p<0.01) مشاهده گردید. در گروه DG در مقایسه با DC، طی هفته های سوم (p<0.005)، چهارم و پنجم (0/001=p)، سطح گلوکز کاهش یافت. هیچ تغییری در مورد سطح انسولین در گروه های تحت تیمار با عصاره دیده نشد (p<0.05 در D0.2 و D0.4 با DC)، اما در گروه DG نسبت به DC، افزایش معنی داری (p<0.05) مشاهده گردید.
عصاره ترکیبی مورد بررسی، دارای اثرات کاهنده قند خون در حیوانات دیابتی شده می باشد که این ترکیب در دوز پایین تر تاثیر بهتری دارد، اما مکانیسم این تاثیرات از طریق افزایش سطح انسولین صورت نمی گیرد.