مطالعه هیستولوژیک و هیستومورفومتریک تاثیر عصاره آبی- الکلی گیاه صبرزرد بر ساختار بافتی عصب سیاتیک در موش های صحرایی نر بالغ دیابتی

دیابت ملیتوس باعث نقص متابولیسم کربوهیدرات ها، چربی ها و پرونئین ها شده که در نهایت منجر به عملکرد ناقص سیستم عصبی محیطی می شود. تحقیقات نشان داده اند که گیاه آلوئه ورا اثر ضد دیابتی دارد؛ لذا در این پژوهش تاثیر عصاره آبی الکلی آلوئه ورا بر نوروپاتی دیابتی مورد مطالعه قرار گرفت.
45 سر موش صحرایی نر در محدوده وزنی 250-200 گرم در 3 گروه 15 تایی شامل: کنترل، نجربی 1(دیابتی+ غذای معمولی) و تجربی 2 (دیابتی+ عصاره آلوئه ورا) به طور تصادفی تقسیم بندی شدند. گروه های تجربی 2 و 1 با تزریق استرپتوزوتوسین به میزان mg/kg 50 دیابتی گردیدند. گروه های کنترل و تجربی 2، به مدت 12 و 16 هفته عصاره آلوئه ورا با دوز mg/kg50 از طریق گاواژ دریافت نمودند. سپس عصب سیاتیک موش ها تشریح و خارج گردید. تغییرات ساختمانی عصب سیاتیک با مطالعات هیستولوژیک و هیستومورفومتریک مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار Spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
در حیوانات دیابتی کاهش معنی داری در میانگین قطر رشته های عصبی میلین دار و ضخامت میلین رشته های عصبی مشاهده شد. درمان طولانی مدت با آلوئه ورا به طور معنی داری از تمام این ناهنجاری ها در عصب سیاتیک حیوانات دیابتی جلوگیری کرده بود.
یافته های ما نشان دادند که عصاره آبی الکلی آلوئه ورا به عنوان یک عامل با پتانسیل درمانی می تواند از تغییرات هیستومورفومتریک و هیستولوژیک ناشی از نوروپاتی محیطی دیابتی جلوگیری کند.