بررسی همبستگی هوش هیجانی و رضایت تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران

ویژگی های فردی مانند جنسیت، قومیت، ناتوانی، سن، اهداف، انتظارات فردی و متغیرهای تحصیلی در ایجاد رضایتمندی دانشجویان نقش دارند. مطالعه با هدف بررسی همبستگی هوش هیجانی و رضایت تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد.
مطالعه به صورت مقطعی و با نمونه گیری خوشه ایدر سال 1392 انجام شد. ابتدا به صورت تصادفی چند دانشکده از دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه تهران انتخاب شده، سپس به صورت تصادفی چند کلاس از بین کلاس های دانشکده مورد نظر انتخاب گردید. به منظور جمع آوری داده ها و اندازه گیری متغیرها از دو پرسشنامه خودگزارشی رضایت تحصیلی و هوش هیجانی بار-ان (Barr-On''s model) استفاده شد. پرسشنامه رضایت تحصیلی و هوش هیجانی در اختیار دانشجویان کلاس ها قرار گرفته و توسط آنان تکمیل شد.
168 دانشجو در مطالعه حاضر شرکت کردند. میانگین هوش هیجانی به طور کلی 3.25±0.45 بود که به صورت جداگانه بر حسب خودآگاهی 3.44±0.59، خود کنترلی3.90±0.59، خودانگیزی3.17±0.46، مهارت های اجتماعی 3.30±0.59 و هوشیاری اجتماعی 3.24±0.67 بود. نمره میانگین رضایت تحصیلی 96.55±14.66 بود. نتایج آنالیز نشان دهنده رابطه مثبت و مستقیم هوش هیجانی با رضایت تحصیلی بود. بر اساس ضریب استاندارد بتا با هر واحد تغییر در واریانس هوش هیجانی به اندازه پنج واحد در واریانس رضایت تحصیلی تغییر ایجاد شد.
می توان از طریق پرورش مهارت خودآگاهی و خودانگیزی در دانشجویان میزان رضایت تحصیلی آنان را افزایش داد. با ارتقاء سطح رضایت تحصیلی به طور مستقیم احتمال پیشرفت تحصیلی دانشجویان در آینده افزایش می یابد.