تاثیر عصاره هیدروالکلی گل بابونه بر غلظت سرمی هورمون تستوسترون و گنادوتروپین ها در موش های صحرایی نر بالغ

گیاه بابونه گونه با ارزشی است که درطب سنتی از هزاران سال پیش برای درمان بیماری های مختلف استفاده شده است. هدف از این تحقیق بررسی اثر عصاره گل گیاه بابونه بر محور هیپوفیز-گناد در موش صحرایی نر بالغ بوده است.
در این مطالعه تجربی، 45 سر موش صحرایی نر بالغ با وزن متوسط 300-250گرم به پنج گروه شامل گروه کنترل، گروه شاهد و گروه های تجربی 1، 2 و 3 تقسیم شدند که به ترتیب مقادیر (mg/kg) 10، 20 و 40 وزن بدن، عصاره گل بابونه را به صورت درون صفاقی به مدت 14 روز متوالی دریافت کردند سپس موشها با اتر بیهوش شدند و از طریق بطن خونگیری انجام شدو در نهایت سرم خون جداسازی و غلظت سرمی هورمون های گنادوتروپین و تستوسترون به روش رادیوایمونواسی اندازه گیری گردید. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس تحلیل شد.
نتایج نشان داد که میزان غلظت سرمی هورمون تستوسترون در گروه های تجربی نسبت به شاهد کاهش معناداری داشته است (05/0 p≤). از طرف دیگر میزان غلظت سرمی هورمون های گنادوتروپین در گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل دارای اختلاف معنا داری نبوده است.
با توجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه، عصاره گل بابونه به صورت دورن صفاقی می تواند باعث کاهش ترشح هورمون های تستوسترون در موش های صحرایی نر شود.