ارزیابی تغییرات مکانی و زمانی سطح آب زیرزمینی در دشت کرمانشاه

بررسی تغییرات منابع آب زیرزمینی در برنامه ریزی و مدیریت پایدار منابع آب در هر منطقه از اهمیت فراوانی برخوردار است. مشخصات کمی و کیفی آبهای زیرزمینی در مقیاس مکانی و زمانی تغییر میکند، بنابراین نمیتوان این مشخصات را ثابت فرض کرد. تحقیق حاضر با هدف بررسی تغییرات مکانی و زمانی سطح آب زیرزمینی دشت کرمانشاه به صورت سالانه، فصلی و ماهانه در یک دوره آماری 20 ساله از سال 1370 تا 1390 و با استفاده از آمار سطح ایستابی 61 حلقه چاه مشاهده ای موجود در منطقه انجام شد. بعد از کنترل کیفیت، صحت آمار، اطمینان از همگنی و نرمال بودن داده ها و بازسازی نواقص آماری، از روش کریجینگ جهت پهنه بندی تغییرات سالانه، فصلی و ماهانه و روش تیسن جهت بررسی تغییرات ارتفاع متوسط پیزومتری دشت استفاده گردید. نمودار تغییرات ارتفاع پیزومتری هر کدام از چاه ها نشان دهنده ارجحیت پهنه بندی به روش کریجینگ نسبت به ارتفاع متوسط حاصل از روش تیسن میباشد. ارزیابی نتایج نشان داد که سطح متوسط ایستابی در دشت کرمانشاه در طول دوره آماری مورد مطالعه به میزان 9/9 متر افت داشته است (افت متوسط 49/0 در سال). این در حالی است که بررسی تغییرات افت در بعضی از چاه ها افت بالاتر از 30 متر را نشان داد. که میتواند ناشی از موقعیت چاه، میزان بهره برداری، دوری چاه از منابع آب، رودخانه و یا مناطق مسکونی باشد.