اثرات محافظتی ایمیدین بر اختلالات اسپرماتوژنز ناشی ازاسترس اکسیداتیو در موش های سوری درمان شده با سیکلوفسفامید

یکی از عوارض جانبی داروهای شیمی درمانی، استرس اکسیداتیو است که می تواند موجب آسیب بر اسپرماتوزوئیدها وکاهش توان باروری شود. عوامل آنتی اکسیدانتی موجود در ایمیدین، همانند لیکوفنس جی-اس و کمپلکس بیومارین نقش بسیار مهمی در جلوگیری از اثرات مستقیم و غیرمستقیم رادیکال های آزاد ایفا می کنند. از این رو، در این مطالعه اثرات مهاری ایمیدین بر آسیب های ناشی از سیکلوفسفامید بررسی شد.
در این مطالعه تجربی از 60 قطعه موش سوری نر بالغ در 6 گروه استفاده شد که گروه کنترل سرم فیزیولوژی، گروه دوم سیکلوفسفامید با دوز روزانه 12 میلی گرم بر کیلوگرم، گروه سوم ایمیدین با دوز روزانه 111 میلی گرم بر کیلوگرم، گروه چهارم دو نوبت ایمیدین در دو دوز، گروه پنجم سیکلوفسفامید و ایمیدین تک دوز و گروه آخر سیکلوفسفامید و ایمیدین را در دو دوز دریافت کردند. پس از 35 روز، نمونه برداری انجام شد و مطالعات مورد نظر روی کیفیت اسپرم صورت گرفت.
داده های به دست آمده حاصل از آنالیز اسپرم دم اپیدیدیم نشان داد که تجویز سیکلوفسفامید باعث کاهش چشمگیر تعداد، تحرک و قابلیت زیست پذیری اسپرم می شود. این در حالی است که اسپرم های غیرطبیعی در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت. این تغییرات با افزایش قابل توجه آسیب DNA و اختلال درکروماتین اسپرم دم اپیدیدیم همراه بود که از طریق رنگ آمیزی آکریدین اورنج و آنیلین بلوقابل شناسایی بود. نکته مهم این است که ایمیدین باعث بهبود بسیار زیاد پارامترهای ذکر شده گردید.
نتایج حاکی از آن است که ایمیدین به عنوان یک آنتی اکسیدانت می تواند عوارض جانبی سیکلوفسفامید در دستگاه تولید مثل موش های نر سوری را کاهش دهد.