بررسی آلاینده های شاخص هوای داخل و خارج منازل مسکونی شهری

آلودگی هوای محیط بسته در کشورهای در حال توسعه، مشکل اساسی در حیطه سلامت در ابعاد جهانی محسوب می گردد. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت آلاینده های هوای داخل و خارج منازل مسکونی شهر خرم آباد در پاییز و زمستان سال 1391 بوده است.
در این مطالعه توصیفی- مقطعی، غلظت 9 آلاینده گازی و ذره ای توسط دستگاه های مخصوص سنجش آلاینده های هوا (TSI، BABUC/A، PHOCHEK 5000) اندازه گیری شد. نتایج با استفاده از آزمون های آماری و آنالیز واریانس در سطح 5 درصد محاسبه و نتایج به صورت میانگین و انحراف از استاندارد بیان گردید.
از میان دو آلاینده داخلی که برای آن ها رهنمود تعیین گردیده است CO همواره در حدود رهنمود و NO2 بیش از رهنمود گزارش گردید. آلاینده های بیرونی نیز غیر از NO2 که از حد مجاز فراتر رفته بود، همگی در حد استاندارد بودند. غلظت های بیرونی NO2 و SO2 بیش از مقادیر داخلی این گازها بود در حالی که مقادیر داخلی گاز O3 و بسته به ویژگی های منزل VOCs و PM در حدود بالاتری از غلظت های هوای آزاد بوده است.
هوای داخل منزل از طریق تهویه بسیار مرتبط با هوای بیرون منزل بوده و گاهی با تجزیه، جذب و ته نشینی آلاینده های نفوذی، از کیفیت بهتری برخوردار می شود اما با وجود فعالیت هایی چون استعمال دخانیات و مواد شیمیایی، استفاده از وسایل گرمازای بدون تهویه، آشپزی، گردگیری نامناسب و عدم تهویه، کیفیت هوای درون بدتر از هوای بیرون می گردد.