بررسی یافته های بالینی، آزمایشگاهی و سرانجام بیماران مبتلا به آنتراکس

سیاه زخم بیماری مشترک انسان و دام محسوب می شود که توسط باسیل گرم مثبت اسپوردار به نام باسیلوس آنتراسیس ایجاد می شود. ایران یکی از مناطق آلوده به این بیماری است. این مطالعه با هدف بررسی یافته های بالینی و آزمایشگاهی و اقدامات درمانی موارد مبتلا به سیاه زخم انجام شده است.
مطالعه حاضر به صورت گذشته نگر و به روش توصیفی بر روی 28 بیمار ثابت شده سیاه زخم از طریق پرونده های بیماران بستری در بخش عفونی بیمارستان رازی قائمشهر بین سال های1383 تا 1392 انجام گردید.
از میان 28 بیمار، 24 نفر مبتلا به سیاه زخم جلدی و 3 نفر سیاه زخم گوارشی و 1 بیمار (57/ 3 درصد) مبتلا به مننژیت بودند. 21 بیمار (75 درصد) ساکن روستا و 7 بیمار (25 درصد) ساکن شهر بودند. شایع ترین گروه شغلی بیماران دامداری بود (35 درصد). در میان بیماران مبتلا به سیاه زخم جلدی، وجود ادم و وزیکول شایع ترین علائم زخم بیماران بود. دست و انگشتان بیش ترین موارد ابتلا را داشتند.
در مناطق اندمیک بیماری سیاه زخم، هر زخم مشکوک با ادم غیرگوده گذار با یا بدون ضایعه نکروتیک باید از نظر سیاه زخم بررسی شود.