ارزیابی هیستوپاتولوژیکی و ماکروسکوپی اثر عصاره اسطوخودوس برروی التیام زخم در مدل حیوانی خرگوش

هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر عصاره گیاه اسطوخودوس (Lavandula officinalis) ترمیم زخم پوستی در مدل خرگوش بود..پنج خرگوش نیوزلندی با وزن نقریبی 2 کیلوگرم در این مطالعه استفاده شد. بعد از اماده سازی جراحی، پوست ناحیه پشت هر حیوان به صورت تمام ضخامت و گرد با قطر تقریبی 2 میلی متر و به فاصله 2 سانتی متر از یکدیگر در 5 ناحیه توسط پانچ پوستی برداشته شد. این مطالعه در پنج گروه که هریک 5 زخم داشتند انجام گرفت.که در زخمهای گروه یک لانولین استفاده شد.گروه دو تا چهارلانولین و غلظت های 5 /0،، 1 5 /1 عصاره اسطوخودوس را دریافت کردند.نهایتا گروه پنج کنترل منفی بود و زخمهای ان بدون استفاده از عصاره رها شد.زخمها از نظر ماکروسکوپی مورد مطالعه قرار گرفتندو مساحت انها در روزهای 4، 8، 12، 16 و20 روز بعد از جراحی محاسبه شد.برای مطالعه هیستوپاتولوژی خرگوش ها در روز 20 بعد از جراحی کشته شدند و نمونه های بافتی از محل زخمهای ترمیم شده اخذ گردید.مساحت زخمهای درمان شده و کنترل از نظر اماری اختلاف معنی داری با یکدیگر نداشتند.نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره گیاه اسطوخودوس به طور معنی داری ترمیم زخم پوست را بهبود نمی بخشد.