رابطه علی- ساختاری راهبردهای شناختی نظم جویی هیجان، روان نژندگرایی و برون گرایی با نشانه های وسواس فکری- عملی در جمعیت غیربالینی

هدف این پژوهش تعیین نقش راهبردهای شناختی نظم جویی هیجان و روان نژندگرایی و برون گرایی در نشانه های وسواس فکری-عملی بود.
این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود که در راستای آن، 400 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز به شیوه خوشه ایچند مرحله ای انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه نظم جویی شناختی هیجان (CERQ)، پرسشنامه شخصیتی نئو (NEO-FFI) و پرسشنامه مادزلی و برای تحلیل داده ها از روش تحلیل مسیر استفاده شد.
تحلیل داده ها نشان داد که راهبردهای بازارزیابی مثبت، تمرکز مجدد بر برنامه ریزی، دیدگاه گیری به واسطه برون گرایی به صورت منفی و راهبردهای ملامت خود، نشخوارگری به واسطه برون گرایی به صورت مثبت تغییرات نشانه های وسواس فکری- عملی را پیش بینی می کنند. علاوه بر این راهبردهای ملامت خود، نشخوارگری، فاجعه انگاری به واسطه روان نژندگرایی به صورت مثبت و راهبردهای پذیرش، بازارزیابی مثبت، تمرکز مجدد مثبت، تمرکز مجدد بر برنامه ریزی و دیدگاه گیری به واسطه روان نژندگرایی به صورت منفی تغییرات نشانه های وسواس فکری- عملی را پیش بینی می کنند.
نتایج پژوهش حاضر نشان دادند که راهبردهای شناختی نظم جویی هیجان به واسطه روان نژندگرایی و برون گرایی می توانند درقالب یک مدل پیش بینی کننده نشانه های وسواس فکری- عملی در جمعیت غیربالینی باشند. این یافته ها تلویحات عملی در مداخلات بالینی دارد.