اثر تنش خشکی ناشی از پلی اتیلن گلایکول بر خصوصیات مورفولوژیک، فیزیولوژیک و بیوشیمیایی ارقام انتخابی بادام

این تحقیق در ایستگاه تحقیقات باغبانی موسسه اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج در قالب طرح پایه کاملا تصادفی به صورت فاکتوریل انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل بذور ارقام مختلف بادام (سوپرنووا، پرلیس، 99D-، مارکونا، ربیع و 16-k) و تنش اسمزی ناشی از پلی اتیلن گلایکول در پنج سطح 0، 2-، 4-، 6- و 8- بار بود. با اعمال تنش خشکی روی گیاهان ارتفاع گیاه، تعداد برگ، کلروفیل a، b و کلروفیل کل، میزان گلوکز و فروکتوز، محتوای رطوبت نسبی برگ، کاهش و میزان پرولین و نشت یونی افزایش یافت ولی میزان این کاهش و یا افزایش در بین ارقام بررسی شده با یکدیگر اختلاف معنی داری نشان دادند. همچنین، رقم پرلس و K66 بیشترین حساسیت را نسبت به تنش خشکی از خود نشان دادند و تعداد برگ و ارتفاع گیاه در تنش اسمزی 2- بار نیز به طور معنی داری نسبت به شاهد کاهش نشان داد. بیشترین مقاومت به تنش خشکی در ارقام D99 و مارکونا مشاهده شد و تنش اسمزی تا 6- بار را تحمل نمودند و تنها در تنش اسمزی 8- بار تعداد برگ و ارتفاع آن به طور معنی داری نسبت به گیاهان شاهد کاهش یافت. نتایج حاصل از بررسی صفات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی با نتایج حاصل از اندازه گیری صفات رویشی همخوانی داشت. ارقام مارکونا و D99 که بیشترین میزان تولید پرولین و کمترین میزان نشت یونی را دارا بودند، به عنوان مقاوم ترین ارقام نسبت به تنش خشکی تشخیص داده شده و رقم K66 به عنوان حساس ترین رقم به تنش خشکی معرفی شد.