لیکو شعر شفاهی بلوچی، هایکو شعر ژاپنی: یک بررسی مقابله ای

در این مقاله لیکو، شعر شفاهی و محلی بلوچی و هایکو شعر کوتاه ژاپنی، از لحاظ ساختاری و محتوایی مورد مقایسه قرار گرفته اند. لیکو شعر تک بیتی بلوچی با وزن هجایی است، مصرع های آن هم قافیه اند، فی البداهه سروده می شود و موضوع آن ملموس و در مورد اتفاقات روزمره است. هایکو، قطعه آغازین شعر بلندی به نام های کای نو رنگا بوده است. این قطعه آغازین که هوکو نام دارد، تا اوایل قرن بیستم با عنوان هایکو شناخته نمی شد. در اوایل قرن بیستم به طور کامل از های کای نو رنگا مستقل شد. هایکو قالب شعری کوتاهی است که از هفده هجا به صورت پنج- هفت- پنج هجا تشکیل شده است. هایکو نیز همچون لیکو فی البداهه سروده می شود و در مورد وقایع و پدیده های ملموس و دارای وزن هجایی است. در این پژوهش برخی ویژگی های ساختاری و محتوایی که برای مقایسه هایکو و لیکو درنظر گرفته شد عبارت بودند از تعداد هجا، جایگاه درنگ، انتخاب واژگان، هنجارگریزی سبکی، اسامی خاص، وام واژه ها، واژگان فرهنگی، تشبی هات، هنجارگریزی معنایی، بازنمود نگرش های قومی و واقع گرایی. بررسی نشان داد که هایکو و لیکو به جز در یک مورد یعنی هنجارگریزی معنایی، در همه ویژگی ها مشترکند.