ارزیابی کارایی روش های نسبت فراوانی، آماری دو متغیره Wi و Wf در تهیه نقشه حساسیت زمین لغزش (مطالعه موردی: حوزه آبخیز وازرود مازندران)

در طی چنددهه اخیر، پژوهشگران زیادی نقشه های حساسیت به زمین لغزش را با استفاده از روش های مختلف شامل روش های احتمالاتی (نسبت فراوانی)، تحلیل سلسله مراتبی، دو متغیره، چند متغیره، رگرسیون لجستیک، منطق فازی و شبکه های عصب مصنوعی تهیه کرده اند. هدف از این مطالعه ارزیابی حساسیت به رخداد زمین لغزش حوزه آبخیز وازرود واقع در استان مازندران است که با استفاده از سه روش نسبت فراوانی (FR)، دو متغیره آماری ارزش اطلاعاتی (Wi) و وزن دهی به فاکتورها (Wf)، و با بهره گیری از سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) و روش های سنجش از دور به انجام رسید. حوزه آبخیز کوهستانی وازرود حساسیت زیادی به رخداد زمین لغزش داشته و تاکنون خسارات متعددی ایجاد کرده و تهدیدهای آن در آینده ادامه دارد. برای کاهش خسارات این پدیده، ارزیابی علمی این نواحی حساس به رخداد زمین لغزش ضرورت دارد. بنابراین، نواحی حساس به رخداد زمین لغزش با استفاده از سه روش پهنه بندی، شناسایی و مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج این سه روش با استفاده از سطح زیر منحنی ویژگی های عامل نسبی (ROC) مورد اعتبارسنجی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. فرایند اعتبارسنجی نشان داد که مقدار سطح زیرمنحنی ROC در روش وزن دهی به فاکتورها (Wf) برابر با 962 /0 همراه با خطای استاندارد 002/ 0 بوده و نسبت به دیگر روش ها پیش بینی بهتری در رخداد زمین لغزش ها داشته است.