مطالعه روند افزایش خاک های شور اطراف دریاچه ارومیه با استفاده از GIS و RS

دریاچه ارومیه یکی از پیکره های آبی قدیمی و بسیار مهم ایران زمین است که امروزه به یک بحران زیست محیطی عظیم دچار شده است. مشابه آنچه که امروز برای دریاچه ارومیه اتفاق می افتد در فاصله ای نه چندان دور برای دریای آرال رخ داد و آن را به یک شوره زار تبدیل کرد و اثرات زیست محیطی مخربی به جای گذاشت. پسروی دریاچه ارومیه نیز عواقب زیست محیطی بسیاری دارد که یکی از آنها تخریب و شور شدن خاک ها است. در این پژوهش با استفاده از تصاویر ماهواره ای لندست و به کمک علم سنجش از دور وGIS، شوره زارهای اطراف دریاچه مورد بررسی قرار گرفته است. بدین ترتیب که ابتدا مناطق شور در داده های ماهواره ای تشخیص داده شده و سپس ترکیب های رنگی مورد نظر در نرم افزار ENVI تعریف شد و در نهایت پس از استخراج نقشه از تصاویر، تغییرات مساحت مورد بررسی قرار گرفت و اثرات زیست محیطی که در اثر افزایش شوره زارها اتفاق خواهد افتاد مطالعه شد. مطالعه تصاویر ماهواره ای لندست در یک دوره 13 ساله روند بسیار سریع افزایش اراضی شور را نشان می دهد آنچنان که در سال 1998، مساحت شوره زارها 516/ 28 کیلومترمربع و در سال 2011 به 411/ 744 کیلومترمربع افزایش یافته است، که این مقدار تقریبا 26 برابر سال 1998 است افزایش اراضی شور منجر به تخریب و از بین رفتن حاصلخیزی خاک شده و اگر این روند به همین ترتیب ادامه یابد می تواند منجر به خارج شدن اراضی حاصلخیز از عرصه تولیدات کشاورزی شود.