شواهد وارونگی بردار لغزش در گسل کوشک نصرت، شمال ساوه

تحلیل حرکتی سامانه گسلی کوشک نصرت در ناحیه شمال ساوه نشان می دهد که سازوکار این گسل (با راستای WNW-ESE)، در زمانی پس از میوسن زیرین، از راستالغز- مورب لغز معکوس راست بر به مورب لغز معکوس چپ بر (در برخی پهنه ها تا راستالغز چپ بر) تغییر کرده است. شواهد ساختاری بازمانده از حرکت راست بر گسل عبارتند از: 1) حوضه کششی کوشک نصرت که در نتیجه خمیدگی راست پله مسیر گسل در شمال ساوه توسعه یافته و در داخل آن توالی نازکی از سازند قم نهشته شده است. 2) باندهای برشی و نشانگرهای حرکتی فعالیت راستالغز- مورب لغز معکوس راست بر که در پهنه اصلی گسل یافت شده اند. 3) گسل های همسو با سازوکار راستالغز راست بر و ناهمسو با سازوکار راستالغز چپ بر که در پهنه تخریب دیواره ای گسل اصلی یافت شده اند. پس از وارونگی جهت بردار لغزش در گسل کوشک نصرت: در محل خمش، مجموعه ای از گسل های مورب لغز معکوس چپ بر، راندگی ها، گسل های راستالغز چپ بر و چین خوردگی های کوچک مقیاس توسعه یافته اند. سازوکار جوان گسل کوشک نصرت شاهدی دیگر بر نقش اساسی گسل های معکوس دارای مولفه راستالغزی چپ بر در دگرریختی جوان بخش شمال باختری بلوک ایران مرکزی (در ناحیه قم- ساوه) است. موضوعی که پیش از این، توسط شواهد ساختاری و ریخت زمین ساختی در مورد گسل هایی چون ایپک (در جنوب بوئین زهرا) و البرز (در شمال قم) و شواهد لرزه ای از تحلیل سازوکار کانونی زمین لرزه بوئین زهرا گزارش شده است.