مطالعه میدان تغییر شکل بعد لرزه ای زمین لرزه 1382 بم با استفاده از تکنیک پراکنش کننده های دائمی

در این مقاله با استفاده از تداخل سنجی راداری، میدان تغییر شکل ناشی از حرکات بعد لرزه ای بم در بازه زمانی 2004 تا 2010 به دست آمده است. بدین منظور از تکنیک پراکنش کننده های دائمی برای تولید سری زمانی جابه جایی ها استفاده شده است. این تکنیک در مواردی که نرخ جابه جایی در منطقه کم بوده و پیکسل ها دچار عدم همبستگی زمانی می شوند مفید است. همچنین خطای توپوگرافی باقیمانده و اثر اتمسفر را تا حدود زیادی تصحیح می کند. به دلیل نرخ پایین جابه جایی های بعد لرزه ای این تکنیک برای اندازه گیری تغییر شکل سطح زمین بسیار مناسب خواهد بود. بررسی نتایج تغییر شکل پس از زمین لرزه نشان می دهد، ماکزیمم مقدار جابه جایی در جهت خط دید ماهواره و خلاف جهت خط دید ماهواره، به ترتیب 0.5 ± 4.5 و 0.5 ± 4.3 – سانتی متر است. بررسی میدان جابه جایی به دست آمده در این بازه زمانی بعد از زلزله، آهنگ کاهشی جابه جایی ها و نزدیک شدن به حالت میان لرزه ای را نشان می دهد. همچنین نتایج حاصل از مدل سازی حرکت بعد لرزه ای، نشان دهنده برازش توابع لگاریتمی و نمایی به میدان جابه جایی به دست آمده است.