فراوانی مقاومت القائی نسبت به کلیندامایسین در استافیلوکوکوس اورئوس و استافیلوکوکوس های کواگولاز منفی با استفاده از تست D: یک گزارش کوتاه

تست D، با قرار دادن دیسک های حاوی کلیندامایسین و اریترومایسین در یک فاصله استاندارد بر روی پلیت آگار و مشاهده هاله عدم رشد پهن شده در اطراف دیسک کلیندامایسین انجام می گیرد. یک تست D مثبت، بر مقاومت القایی نسبت به کلیندامایسین دلالت داشته و همچنین، احتمال شکست درمانی این آنتی بیوتیک در بالین را پیشگویی می کند. هدف از این مطالعه، تعیین فراوانی مقاومت القایی استافیلوکوکی نسبت به کلیندامایسین با استفاده از تست D بود.
در این مطالعه توصیفی- مقطعی، مقاومت القایی نسبت به کلیندامایسین، بر روی 150 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس (103=n) و استافیلوکوکوس کواگولاز منفی (47=n) جمع آوری شده از بینی کارکنان و نمونه های بالینی با استفاده از تست D ارزیابی شد. داده ها با استفاده از آزمون کای اسکوئر مورد ارزیابی آماری قرار گرفتند.
از 103 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس، 22 (4/21%) ایزوله مقاوم به متی سیلین بودند. در بین ایزوله های مورد آزمایش، 3 (2%)، 1 (6/0%) و 2 (3/1%) ایزوله به ترتیب فنوتیپ D، D+ و HD داشتند و 54 (36%) ایزوله، به هر دو آنتی بیوتیک اریترومایسین و کلیندامایسین مقاومت نشان دادند. فراوانی مقاومت به کلیندامایسین و اریترومایسین بین ایزوله های مقاوم به متی سیلین و حساس به متی سیلین از نظر آماری معنادار بود (05/0p<).
مقاومت فنوتیپی به اریترومایسین در همه موارد قابل تعمیم به کلیندامایسین نیست. بنابراین، ایزوله های استافیلوکوکوس مقاوم به اریترومایسین و حساس به کلیندامایسین باید با تست D مورد ارزیابی قرار گیرند.