مقایسه یافته های بالینی و اپیدمیولوژیک اپیدیدیموارکیت بروسلایی و غیر بروسلایی در استان همدان

اپیدیدیموارکیت بیماری نسبتا شایعی است که علاوه بر نایسریا گنوره، کلامیدیا و اشیریشیا کلی، تب مالت (بروسلوز) هم یکی از علل مهم این بیماری به خصوص در مناطق اندمیک به شمار می رود. هدف این مطالعه ارزیابی جنبه های اپیدمیولوژیک و یافته های بالینی اپیدیدیموارکیت بروسلایی و مقایسه آن با نوع غیر بروسلایی در استان همدان است.

در این مطالعه مقطعی 115 بیمار مبتلا به اپیدیدیموارکیت که بصورت سرپایی یا بستری درمان شده اند، در دو گروه بروسلایی با 38 بیمار و غیر بروسلایی با 77 بیمار در مدت شش سال مورد ارزیابی قرار گرفته و نتایج با هم مقایسه شده اند.

از نظر میانگین سنی، وضعیت تاهل، سمت درگیری، مواجهه شغلی و فصل بروز بیماری بینی گروه ها تفاوت معنی داری وجود نداشت. نوع بروسلایی بیشتر در میان روستاییان و عشایر و نوع غیر بروسلایی بیشتر در شهر نشین ها دیده شد (02/ 0 p =).

در مناطق اندمیک از نظر بروسلوز مانند کشور ما، جراحان کلیه و مجاری ادرار باید احتمال ابتلا به نوع بروسلایی را مخصوصا در موارد پیچیده، عود کرده، مقاوم به درمان و یا در افراد دارای مشاغل مرتبط مد نظر قرار داده و بررسی های لازم را برای رد بیماری تب مالت انجام دهند.