واکاوی برنامه درسی کیفی مبتتی بر مدل چند ذی نفعی (MSQCM) در آموزش عالی

یکی از عوامل کلیدی زمینه ساز تحقق کیفیت در آموزش عالی برنامه درسی است. یکی از مدل های برنامه درسی زمینه ساز تحقق کیفیت، مدل برنامه درسی کیفی مبتنی بر چندذی نفعی مایرو بوشنی است. بر اساس این مدل در برنامه درسی هیحده ذی نفع شامل یادگیرندگان، دانش آموختگان،کارکنان،نهادهای دولتی، دانشگاه محلی، دانشگاه بین المللی، مشاوران بیرونی، ناطران، موسسه تعیین اولویت ها، موسسات تعیین معیار های کیفیت، مراکز تعیین استانداردها، اعضاحرفه ای، موسسات ارائه خدمات حرفه ای، جامعه، موسسات خصوصی، موسسات پژوهشی، متخصصان موضوعی و ارزشیابان باید مورد توجه قرار گیرند. این مدل دارای سه فاز اصلی برنامه ریزی کیفیت، اجرای مدیریت کیفیت و ارزشیابی کیفیت است. فاز اول شامل مراحل تحلیل بازار و طراحی برنامه درسی متناسب با نتایج تحلیل بازار است. فاز دوم شامل مراحل طراحی برنامه یادگیری و تدارک ساز وکارهای ارائه آن است. در این فاز تخصیص منابع، شناخت طرفیت ها و طراحی سیستم مدیریت و حمایت یادگیری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. فازسوم شامل تعدیل برنامه و ارزشیابی برنامه از طریق مکانیسم های خود سنجی و هم سنجی است. به طور کلی این مدل یک مدل مساله محور و یکپارچه است و جهت گیری اصلی آن بازار محوری، اشتغال محوری، توانمند سازی و تمرکز بر ذی نفعان چندگانه است. با توجه به موارد مطرح شده در این مقاله با استفاده از روش توصیفی– تحلیلی ویژگی ها و کارکرد های این مدل مورد بحث و واکاوی قرار می گیرد.