بررسی و اولویت بندی عوامل موثر بر انتخاب و کارایی تکنولوژی آموزشی اعضاء هیات علمی مدیریت ورزشی دانشگاه های آزاد اسلامی کشور

پیچیدگی و تغییر و تحولات جهان امروز، انسان را با مقوله های جدیدی روبرو کرده است. تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات و انفجار اطلاعات از جمله این مقوله ها هستند که انسان را ملزم کرده اند تا خود را با آن تغییرات سازگار کند. پژوهش حاضر به بررسی موانع پیش روی اعضاء هیات علمی تربیت بدنی در استفاده کارآمد از تکنولوژی های به روز قرار دارد، پرداخته است.
جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه اعضاء هیات علمی (تمام وقت یا نیمه وقت) که حداقل یکی از دروس مدیریت ورزشی را در دانشگاه های آزاد اسلامی سراسر کشور تدریس می کنند می باشند. به منظور گردآوری داده ها، از پرسشنامه مدیریت ورزشی و تکنولوژی(SMaT،2007) ویلسون لونی استفاده شد. روایی این ابزار از طریق اخذ نظر صاحب نظران و اساتید محترم مورد تایید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه میزان ضریب آلفا 83/0 به دست آمد. روش آماری این پژوهش توصیفی زمینه یابی بوده و از آزمون فریدمن به منظور اولویت بندی عوامل استفاده شده است.
نتایج بررسی فرضیه اول این پژوهش نشان داد که میان انواع تکنولوژی هایی که به دانشجویان مدیریت ورزشی آموخته می شود تفاوت معنی دار وجود دارد. نتایج بدست آمده از بررسی فرضیه دوم نشان داد که میان عوامل فردی اثرگذار در انتخاب تکنولوژی آموزشی تفاوت معنی دار وجود دارد. نتایج بدست آمده از ماتریس همبستگی از متغیرهای پژوهش در فرضیه سوم پژوهش نشان داد که بین عوامل سازمانی اثرگذار بر انتخاب تکنولوژی توسط اعضاء هیات علمی با کارایی تکنولوژی آموزشی دانشجویان مدیریت ورزشی رابطه معنی دار وجود دارد. در پایان نتایج بدست آمده از بررسی فرضیه چهارم این پژوهش نشان داد که میان کارایی تکنولوژیکی دانشجویان در تکنولوژی خاص تفاوت معنی دار وجود دارد. از بین عوامل کارایی تکنولوژیکی، دانشجویان مدیریت ورزشی در تکنولوژی های ارائه و مدیریت کلاس از کارایی بالاتری برخوردار بودند.
بعنوان یک نتیجه گیری کلی می توان بیان کرد که پیشرفت تکنولوژی های آموزشی به شکل گسترده ای بر آموزش و تدریس اساتید تاثیر داشته و بطور روزافزون در این زمینه مورد استفاده قرار می گیرد و دیگر کسی نسبت به نتایج مثبت بکارگیری فناوری این تکنولوژی ها در امر آموزش تردیدی ندارد. از طرف دیگر روز به روز بر قابلیت های فناوری های تکنولوژیکی در تولید، ارائه، انتقال داده های آموزشی افزوده می شود و شکل جدیدی از آموزش با رویکردی فراگیر محور به عرصه ظهور درآمده است و همه شواهد نشان دهنده ضرورت و کارآئی فناوری بهره گیری از تکنولوژی ها در زمینه آموزش و تدریس می باشند. بنابراین لازم است تا با نگاه تازه ای نسبت به این عامل در عرصه آموزش نگریسته شود تا بتوان به نحو احسن در پربار ساختن آموزش و به حداکثر رساندن بازده و صرفه جویی در وقت و رفع مشکلات مکانی که از مزایای بارز استفاده از تکنولوژی ها است استفاده شود.