اثر محلول پاشی روی بر تعدیل تنش کم آبی در مراحل مختلف رشد ارقام لوبیا در شرایط آب وهوایی ایلام

به منظور بررسی محلول پاشی عنصر روی در تعدیل تنش کم آبی و اثر آن بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه لوبیا، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ایلام، در سال 1389 اجرا شد. عوامل مورد بررسی شامل تنش کم آبی به صورت قطع آبیاری در دو مرحله گل دهی و غلاف بندی به همراه تیمار شاهد (بدون قطع آبیاری) به عنوان عامل اصلی، و محلول پاشی عنصر روی در سه غلظت صفر (شاهد)، ppm 2000 و ppm 4000 و دو رقم لوبیای ‘اختر’ و ‘درسا’ به عنوان عوامل فرعی بودند. نتایج نشان داد که تنش کم آبی عملکرد دانه را به طور معناداری کاهش داد و کمترین میزان عملکرد دانه (2597 کیلوگرم در هکتار) مربوط به تنش در مرحله گل دهی بود. تیمار ppm4000 روی بیشترین میزان عملکرد دانه (6 /3163 کیلوگرم در هکتار) را در مقایسه با سایر سطوح محلول پاشی تولید کرد و تیمار برتر از لحاظ عملکرد دانه توصیه می شود. از بین دو رقم مورد بررسی، رقم ‘درسا’ بیشترین میزان عملکرد دانه (4/ 3846 کیلوگرم در هکتار) را به خود اختصاص داد. نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد مرحله گل دهی حساس ترین مرحله از رشد گیاه لوبیا به تنش کم آبی است و استفاده از محلول پاشی روی راهکاری در تعدیل خسارت ناشی از تنش کم آبی توصیه می شود.