اثر گردن بند طبی نرم بر سطح درد و ناتوانی در افراد با گردن درد مزمن غیر اختصاصی

گردن درد یکی از اختلالات شایع، ناتوان کننده و هزینه بر سیستم اسکلتی عضلانی است. اکثر درمان های رایج برای این عدم عملکرد، فیزیوتراپی یا بی حرکتی کنترل شده با گردن بند طبی است. مستندات کافی برای این دیدگاه درمانی بر پایه تجربیات بالینی، بیش از تحقیقات علمی استوار است. شواهد نشان می دهد که حرکات تکراری و وضعیت های دائم به علت بارگذاری اضافی بر برخی عناصر ساختاری منجر به درد و ناتوانی می شود. هدف از این مطالعه بررسی اثر گردن بند طبی نرم بر شدت درد و سطح ناتوانی افراد با گردن درد مزمن غیر اختصاصی است.
در این مطالعه طولی، 16 بیمار گردن درد مزمن غیراختصاصی با معیارهای ورود شرکت کردند. برای همه بیماران گردن بند طبی نرم به مدت دو هفته به کار برده شد.گردن بند طبی فلکسیون، اکستنسیون و خم شدن جانبی را محدود کرده و هم چنین اجازه°30 چرخش به طرفین را می داد. تغییرات سطح درد و ناتوانی به ترتیب از طریق نسخه فارسی پرسش نامهNPDSو NDI قبل،یک هفته و دو هفته بعد از استفاده از گردن بند طبیاندازه گیری شد.داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS ویرایش 16 و آزمون K-S و Repeated Measurment ANOVA تحلیل شدند.
نتایج نشان داد که سطح درد و ناتوانی در 3 مرحله اندازه گیری به طور معناداری کاهش یافته بود (001/ 0 > P). درد و ناتوانی در تمام مراحل اندازه گیری باهم همبستگی کمی داشتند.
براساس مدل MSI و ICF عدم عملکردهای مکانیکال از طریق افزایش بار صورت می گیرد. نتایج حاصل از این تحقیق تاکید بر این دارد که مکانیزم برداشتن بار از طریق گردن بند طبی می تواند سطح درد و ناتوانی بیماران گردن درد مزمن غیراختصاصی را بهبود ببخشد.