بررسی ژئوشیمیایی، کانی شناسی و سنگ زایی سنگ های آداکیتی جنوب شرق جلفا (شمال غرب ایران)

گنبد نیمه ژرف کیامکی در فاصله ی 25 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان جلفا (استان آذربایجان شرقی) واقع شده است. سنگ های این گنبد ترکیب چیره داسیتی داشته ولی با فاصله از کیامکی، در کمان معروف به قلنج بافت و ترکیب گرانودیوریتی نشان می دهند. مقادیر SiO2 آن ها برابر 73-64 درصد وزنی و عدد منیزیم آن ها در بازه ی 57-27 تغییر می کند. بر پایه ی ویژگی های ژئوشیمیایی، این سنگ ها از نوع آداکیت های پرسیلیس رده بندی می شوند. در نمودارهای هارکر روندهای جدایشی عناصر مختلف نسبت به SiO2 نمود داشته و در عین حال روند عمومی خطی سنگ های مورد بررسی می تواند نشانگر خاستگاه یکسان آن ها باشد. در نمودارهای عنکبوتی چند عنصری، سنگ های منطقه به مانند سنگ های وابسته به فرورانش حاشیه فعال قاره ای، به صورت مشخص از عناصر لیتوفیل با شعاع یونی بزرگ (LILE) غنی شدگی و از Nb و HFSE تهی شدگی نشان می دهند. بر اساس سرشتی های ژئوشیمیایی؛ مثل مقادیر Th و نسبت های Th/Sm، Th/Ce، Th/Yb و ایزوتوپی Sr و Nd، محیط تشکیل این گنبد پسا برخورد بوده و با مدل زایشی ناشی از ذوب بخشی سنگ های مافیک پوسته ی قاره ای ضخیم شده، سازگارتر است. با توجه به مدل زایشی و محیط تشکیل این سنگ ها، سن میوسن پایانی گنبد مورد بررسی و سن بسته شدن میوسن تحتانی و قبل از آن برای نئوتیتس، نمی توان پیدایش این سنگ ها را به طور مستقیم در ارتباط با فرایندهای ژئودینامیکی نئوتتیس در ارتباط دانست.