ارزیابی تنوع زیستی گونه های گیاهی منطقه ارسباران با استفاده از شاخص های غیرپارامتریک در ارتباط با عامل توپوگرافی شیب(مطالعه موردی: حوضه آبخیز ایلگنه چای و کلیبرچای)

جهت دستیابی به توسعه پایدار و همچنین حفاظت از اکوسیستم های طبیعی و تنوع زیستی آنهالازم است نقش عوامل توپوگرافی وتاثیرآنهابر تنوع گونه های گیاهی موردارزیابی قرارگیرد.دراین راستا با توجه به شرایط توپوگرافی جنگل های ارسباران، عامل توپوگرافی شیب از اهمیت خاصی برخوردار بوده و بسیاری از پارامترهای کمی و کیفی درختان تابع آن می-باشد. به همین منظور، شبکه آماربرداری به صورت تصادفی _ سیستماتیک با ابعاد 300×300متر طراحی و تعداد 160 قطعه نمونه دایره ای شکل به مساحت 314 مترمربع در جنگل های ارسباران مورد بررسی قرار گرفت. گونه های درختی و درختچه ای در قطعه نمونه اصلی مورد اندازه گیری قرار گرفتند. گونه، درصد تاج پوشش و تعداد پایه به عنوان معیارهای اندازه-گیری پوشش گیاهی در نظر گرفته شد. گونه های علفی در ریزقطعه نمونه هایی به مساحت 14/ 3 مترمربع اندازه گیری شدند. در ریزقطعه نمونه ها گونه و درصد پوشش علفی برداشت شد. جهت ارزیابی تنوع زیستی گونه های گیاهی در طبقات شیب، شیب منطقه به سه طبقه(25-0، 50-25 و بالای 50 درصد) تقسیم و سپس شاخص های مارگالف، منهنیک،اسمیث-ویلسون، مودیفاید، شانون-واینر و سیمپسون در هر طبقه محاسبه شد. از تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون مقایسات چند دامنه دانکن جهت بررسی تفاوت معنی دار در بین طبقات استفاده گردید. نتایج نشان دادشیب دامنه روی شاخص یکنواختی گونه های گیاهی تاثیر معنی داری نداشته،اما تآثیر آن روی شاخص غنا و ناهمگنی معنی دار است.همچنین نتایج نشان داد، شاخص غنای گونه ای نقش بسزایی در افزایش تنوع زیستی منطقه مورد مطالعه دررابطه با افزایش شیب دارد.برای معرفی بهترین شاخص از آماره ضریب تغییرات و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد برای اندازه گیری غنا، شاخص مارگالف، برای اندازه گیری یکنواختی شاخص مودیفاید وبرای اندازه گیری ناهمگنی شاخص شانون-وینر، بهترین شاخص هستند.