اثر زمان معکوس بر ارتباط خطی بین غلظت نانوذرات اکسید آهن با پوشش پلی اتیلن گلیکول و شدت سیگنال در تصویربرداری تشدید مغناطیسی با سکانس بازیافت معکوس

در تصویربرداری تشدید مغناطیسی غلظت ماده کنتراست تزریقی در منطقه مورد نظر به صورت غیرمستقیم از شدت سیگنال به دست می آید. در محاسبه پرفیوژن، یافتن بیشینه رابطه خطی بین شدت سیگنال و غلظت نانوذرات اکسیدآهن به عنوان ماده کنتراست از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر زمان معکوس در شدت سیگنال و بیشینه رابطه خطی بین شدت سیگنال و غلظت های مختلف نانوذرات اکسیدآهن با پوشش پلی اتیلن گلیکول در تصاویر وزنی T1 با استفاده از سکانس بازیافت معکوس بود.
فانتوم پرسپکس برای قراردادن لوله های آزمایش حاوی غلظت های مختلف نانوذرات اکسیدآهن داخل کویل دستگاه طراحی گردید. تصویربرداری با استفاده از سکانس بازیافت معکوس-توربوفلش در زمان های معکوس متفاوت انجام شد. بیشینه شدت سیگنال و بیشینه رابطه خطی بین شدت سیگنال و غلظت نانوذرات در زمان های معکوس مختلف محاسبه گردید.
شدت سیگنال و بیشینه رابطه خطی بین شدت سیگنال و غلظت نانوذرات به زمان معکوس بستگی دارد. بیشینه شدت سیگنال برای زمان های معکوس مختلف، در بیش ترین غلظت مورد بررسی (500 میکرومول آهن در لیتر) مشاهده شد. بیشینه رابطه خطی بین شدت سیگنال و غلظت نانوذرات برای کم ترین و بیش ترین زمان های معکوس (240 و 400 میلی ثانیه) به ترتیب تا غلظت های 64/ 243 و 49/ 105 میکرومول بر لیتر به دست آمد.
تغییرات در زمان معکوس بر روی شدت سیگنال تصاویر تشدید مغناطیسی موثر است. افزایش زمان معکوس موجب می شود که در غلظت های کم تر نانوذرات اکسیدآهن با پوشش پلی اتیلن گلیکول به شدت سیگنال بیش تری با رابطه خطی دست یافت.