«هانری لوفور» چگونه می اندیشید: درآمدی بر ماتریالیسم دیالکتیکی هانری لوفور

نوشته های هانری لوفور که پدر دیالکتیک فرانسه و آخرین فیلسوف کلاسیک نامیده شده بسیار گسترده و چشمگیر است: دیالکتیک، مارکسیسم، بیگانگی، تولید فضا، نقد زندگی روزمره، انقلاب شهری، ضرباهنگ کاوی، بدن، فضا- زمان، سرمایه داری، سیتی و اوربان، حق شهر، نظریه ی زبان، «هگل»، «مارکس»، «نیچه»، «هایدگر»، و.... اما آنچه پیونددهنده ی همه ی کارهای اوست، روشی است که به کار می برد؛ یعنی دیالکتیک. او در «ماتریالیسم دیالکتیکی»، از نقد دیالکتیک هگل آغاز می کند و با تبیین نقد مارکس بر هگل، دیالکتیک خود را ارائه می کند. در این نوشتار، به منظور روشن کردن ابعاد روش دیالکتیکی لوفور، ابتدا طرح کلی ماتریالیسم دیالکتیکی ارائه می شود و سپس به تفاوت میان منطق صوری و منطق دیالکتیکی پرداخته می شود. در گام بعدی، نقد لوفور بر دیالکتیک هگل ارائه می شود. در ادامه با اشاره به نقد لوفور بر مارکس، ویرایش خاص لوفور از دیالکتیک عرضه می شود. لوفور با استفاده از مفهوم انسان کامل مارکس و با تکیه بر پراکسیس که فعالیت کامل نوع انسان یعنی کنش و اندیشه، کار فیزیکی و دانش به شمار می رود و نیز مفاهیم مارکسی ارزش مصرف و ارزش مبادله، شیوه ی کاربست روش دیالکتیکی خود را روشن تر می کند.