برتری رویکرد تقصیر بر مسئولیت مطلق در حقوق قراردادهای ایالات متحده آمریکا

برخلاف دیدگاه رایج مبنی بر اعمال مسوولیت مطلق و بدون تقصیر در قلمرو قراردادها، باید اذعان داشت که تقصیر پایه و اساس حقوق قرارداد بوده و اعمال آن در قرارداد با هنجارهای اخلاقی و عدالت سازگارتر است.
با گذشت زمان و پیشرفت دانش، برتری اعمال رویکرد تقصیر در قرارداد افزایش یافته و مفهوم آن نیز از صبغه ی اخلاقی به صبغه ی اقتصادی تکامل یافته است. برخلاف ظاهر، حقوق اقتصادی اعمال مسوولیت مطلق را غیر مفید دانسته و مسوولیت مبتنی بر تقصیر را با معیارهای اقتصادی هماهنگ می داند. اعمال این رویکرد در قرارداد فواید بسیاری نسبت به رویکرد مبتنی بر مسوولیت مطلق دارد. از جمله این که مسئولیت و هزینه های ناشی از آن را صرفا به یکی از طرفین تحمیل نمی کند بلکه هر فردی که تقصیر کرده باشد باید از عهده ی خسارات وارده برآید و در صورت عدم تقصیر هر دو طرف، قرارداد نیز با ارائه ی راهکارهای مناسب از تحمیل همه خسارت به شخص متعهد جلوگیری می نماید.