مطالعه میزان آلودگی پنیرهای سنتی شهرستان مراغه به باکتری اشریشیا کلیO157:H7

این مطالعه جهت ارزیابی آلودگی پنیرهای سنتی تولید شده در روستاهای شهرستان مراغه به اشریشیا کلیO157:H7که به عنوان یکی از مهمترین سروتیپ های بیماری زای انسان در سال های اخیر معرفی شده است طراحی و با اخذ نمونه های تصادفی از روستاهای تولید و توزیع این فراورده به اجرا گذارده شد. ابتدا نمونه های پنیر(100 نمونه) در محیط کشت Tryptic Soy Broth حاوی آنتی بیوتیک سفکسیم و سپس در محیط مک کانکی سوربیتول آگار حاوی آنتی بیوتیک سفکسیم و تلوریت پتاسیم کشت داده شدند. کلنی های مشکوک رنگ آمیزی گرم شده و بر روی آنها آزمون IMVCو سایر آزمون ها انجام شد و واکنش آنها بااشریشیا کلی، جهت تشخیص سروتیپ Oو H به روش آگلوتیناسیون مستقیم مورد آزمایش قرار گرفتند.pH و میزان نمک پنیر نیز اندازه گیری شد. از باکتری هایاشریشیا کلیجدا شده از نمونه های پنیر، آزمایش آنتی بیوگرام به روش کربی بوئر به عمل آمد. بر اساس نتایج هیچ موردی از اشریشیا کلیO157:H7در نمونه های مطالعه شده مشاهده نگردید اگرچه سایر سروتیپ های اشریشیا کلی تشخیص داده شدند که شامل 32 مورد سروتیپ های غیرO157 بود. در بین این سروتیپ ها، سویه های انتروپاتوژن (O125،O126،O44،O114،O86،O127،O55)، انتروتوکسیژن(O20، O128) و وروتوکسیژن(O26،O111) وجود داشتند. تمام سویه های جدا شده نسبت به دوآنتی بیوتیک آمپی سیلین و پلی میکسینB مقاوم بودند. تاثیر نسبت شیوع سروتیپ های اشریشیا کلی از میزان pH و نمک پنیر از لحاظ آماری معنی دار نبود (05/0p>).نتایج این مطالعه نشان داد که پنیرهای سنتی تولید شده می توانند بعنوان حامل بالقوه برای سروتیپ های مختلف اشریشیا کلی عمل نموده و منجر به بروز بیماری در انسان شود.