ارتباط کارآمدی مربیگری با لذت و تعهد ورزشی والیبالیست ها (مطالعه موردی: استان سمنان)

کارآمدی مربی نشان می دهد که چقدر یک مربی توانایی اثرگذاری بر عملکرد و یادگیری ورزشکارانش را دارد. بنابراین مربیان اثربخش کسانی هستند که با رفتارشان نتایج مثبتی را در ورزشکاران ایجاد می کنند. هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط کارآمدی مربیگری با لذت و تعهد ورزشی والیبالیست های استان سمنان بود.
روش شناسی: روش تحقیق حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق 858 نفر والیبالیست (زن و مرد) استان سمنان در رده سنی 16 سال و بالاتر بودند که 250 نفر از آنان به روش تصادفی خوشه ایانتخاب گردید.
برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی، پرسشنامه کارآمدی مربیگری فلتز و همکاران (1999) و پرسشنامه تعهد ورزشی و لذت از ورزش اسکانلان و همکاران (1993) استفاده گردید. پرسشنامه های مذکور پس از تعیین روایی و پایایی در بین نمونه آماری توزیع شدند. در یک مطالعه مقدماتی روی 40 نفر از اعضای نمونه، پایایی ابزار با استفاده از آلفای کرونباخ 96/0 = α برای پرسشنامه کارآمدی مربیگری و 70/0=α برای پرسشنامه تعهد ورزشی 71/0 = α برای پرسشنامه لذت از ورزش بدست آمد. بررسی کشیدگی و چولگی متغیرهای تحقیق نشان داد که توزیع متغیرهای تحقیق نرمال است بنابراین به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار پارامتریک به همراه ارائه مدل از حیطه معادلات ساختاری(SEM) و شاخص های برازش مدل استفاده شد.
نتایج نشان دادند که ارتباط مثبت و معناداری بین مولفه های کارآمدی مربیگری با لذت و تعهد ورزشی وجود دارد. نتایج تحلیل معادلات ساختاری نشان داد که مولفه های کارآمدی مربیگری به صورت مستقیم و غیر مستقیم و از طریق کارآمدی شخصیت سازی و لذت از ورزش بر تعهد ورزشی اثر گذارند و متغیر لذت از ورزش بیشترین تاثیر (38/0=β) را بر تعهد ورزشی دارد.
نتایج تحقیق نشان دادند که ادراک ورزشکاران از کارآمدی مربیان بر لذت و تعهد ورزشی آنان اثرگذار است؛ از بین ابعاد کارآمدی مربیگری، کارآمدی شخصیت سازی بیشترین تاثیر مستقیم را روی لذت از ورزش داشته است. نتایج این تحقیق بر اهمیت توجه به ادراک ورزشکاران تاکید می کند. همچنین مدل بدست آمده، برازش قابل قبولی را با داده های تحقیق نشان داد.