ارزیابی اتصال و سم زدایی آفلاتوکسین M1 موجود در شیر توسط لاکتوباسیلوس کازئی سویه TD2، پروبیوتیک بومی ایران در شرایط فیزیکو شیمیایی مختلف

آفلاتوکسین ها توسط آژانس بین المللی تحقیقات سرطان (IARC) به عنوان عوامل سرطان زای انسانی طبقه بندی شده اند. میکروارگانیسم های متعددی گزارش شده اند که توانایی متصل شدن یا تخریب آفلاتوکسین ها را در مواد غذایی و خوراکی دارا می باشند. در این پژوهش توانایی اتصال و سم زدایی آفلاتوکسین M1 توسط لاکتوباسیل کازئی سویه ی TD2 پروبیوتیک بومی ایران که توسط تاج آبادی و همکاران از ترخینه جدا شده مورد بررسی قرار گرفته است.
مقدار سم اولیه نمونه های شیر تهیه شده، با کیت الایزا (Euro clone) تعیین گردید. بعد از کشت و خالص سازی باکتری در محیط MRS Broth، به μl900 شیر حاوی μl50 سم آفلاتوکسین M1 (غلظت ppb100) با pH برابر 7 و μl50 از سویه باکتری به تعداد CFU/ml 109×2 افزوده شد. بعد از h4 گرماگذاری در oC 37 میزان حذف آفلاتوکسین در شرایط بدون تیمار و نیز با انجام تیمار های فیزیکوشیمیایی اندازه گیری شد.
باکتری زنده به تنهایی باعث کاهش آفلاتوکسین M1 می شود (%55.35 ± 0.7568) ولی ایجاد تخریب به دلیل اجازه اتصال بیشتر و بهتر به آفلاتوکسین در تیمار با آنزیم لیزوزیم (%60.03 ± 0.5144) و اسید کلریدریک (M2 (%63.61 ± 0.5886 از همه بالاتر بوده و اختلاف معنی داری بین این ها مشاهده شد.
نتایج این تحقیق نشان داد که زنده مانی میکروارگانیسم برای حذف موثر آفلاتوکسین الزامی نیست ولی باکتری تیمار اسیدی شده درصد حذف بالاتری از سم آفلاتوکسین M1 را نشان می دهد. سویه مذکور با %55.35 حذف آفلاتوکسین M1 می تواند به عنوان یک عامل موثر در حذف زیستی آفلاتوکسین از مواد مختلف مورد توجه قرار گیرد.