بررسی مولکولی مقاومت به متی سیلین در استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس ایزوله شده از بیمارستان های آموزشی شهرکرد

استافیلوکوکوس های کوآگولاز منفی یکی از مهم ترین عوامل عفونت های بیمارستانی هستند. مقاومت به متی- سیلین در این گروه از باکتری ها مشاهده شده است. این مطالعه با هدف بررسی و مقایسه مقاومت به متی سیلین به دو روش فنوتیپی و ژنوتیپی در باکتری های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس جدا شده از نمونه های بیمارستان های آموزشی شهرکرد طراحی و اجرا گردید.
در این مطالعه توصیفی- تحلیلی تعداد 2900 نمونه مختلف شامل خون، ادرار و غیره از بیماران بستری در بیمارستان های هاجر (س) و آیت الله کاشانی شهرکرد از آذر ماه سال 1391 تا مهر ماه سال 1392 جمع آوری شد؛ سپس با انجام آزمایشات میکروبیولوژی، تعداد 150 ایزوله استافیلوکوکوس های کوآگولاز منفی انتخاب شد. در مرحله بعد به طور همزمان مقاومت فنوتیپی به روش انتشار از دیسک (Disk diffusion) و مقاومت ژنوتیپی (ژن مقاومت به متی سیلین) با روش واکنش زنجیره ای پلیمراز بررسی گردید.
از بین 150 ایزوله مورد بررسی، در بررسی فنوتیپی 70 ایزوله (66/ 46 درصد با فاصله اطمینان 95 درصد برابر با 98/ 54-49/ 38 درصد) و در بررسی ژنوتیپی 64 ایزوله (66/ 42 درصد با فاصله اطمینان 95 درصد برابر با 51-63/ 34 درصد) به متی سیلین مقاوم بودند. توزیع مقاومت فنوتیپی و مقاومت ژنوتیپی در دو بیمارستان مورد مطالعه برابر بود.
نتایج ژنوتیپی نشانگر حضور ژن مقاومت به متی سیلین می باشد. بررسی ژنوتیپی به کمک واکنش زنجیره پلیمراز مرکب، ابزاری مطمئن برای نشان دادن میزان مقاومت به متی سیلین در استافیلوکوکوس های اپیدرمیدیس و ساپروفیتیکوس می باشد.