سیمای پیامبر(ص) در آیینه اشعار شاعران شیعی و سنی«مطالعه موردی برده-ی بوصیری، قصیده ی آب فضولی و مدایح نبوی قاآنی»

پیامبر اکرم(ص) شخصیتی اسطوره ای و فرا مذهبی در دین مبین اسلام به شمار می رود و همه ی ملت های مسلمان، صرف نظر از هر مذهب و زبانی، آن حضرت را خاتم پیامبران دانسته اند؛ پیامبری که در ادبیات این اقوام و مذاهب نیز راه یافته است. محمد بوصیری شاعر و دانشمند برجسته ی مصری، به عنوان نماینده ی شاعران عرب و شافعی مذهب، با اثر بی بدیل و ماندگار خود با نام «برده»، نقش خود را در حوزه ی مدح پیامبر(ص) به خوبی ایفا کرده است. همچنین در حوزه ی ادبیات دیگر اقوام و مذاهب، حکیم فضولی بغدادی را به عنوان نماینده ی شاعران ترک زبان و شیعی مذهب، می توان برشمرد که با مدایح نبوی خود به ویژه، قصیده ی ماندگار «آب» در وصف پیامبر(ص) شاهکاری یکتا خلق نمود؛ در ادب پارسی نیز از خیل شاعران این حوزه، قاآنی شیرازی را می توان برشمرد که به عنوان یک شاعر شیعی، یاد و نام پیامبر(ص) را هرچه بیشتر جاودانه کرده است. پژوهش حاضر در صدد است با تکیه بر روش تحلیل، توصیف و تطبیق، به بازتاب سیمای پیامبر(ص) در قصاید شاعران نام برده به عنوان نماینده شاعران این سه زبان و دو مذهب متفاوت بپردازد. نتایج کلی پژوهش مبین آن است که با توجه به چهره ی جهانی پیامبر اکرم(ص)، سیمای ایشان در اکثر این فرهنگ ها و مذاهب بازتاب مشترکی داشته و مباحثی چون مسئله ی بعثت، معراج و معجزات ایشان از جمله، کتاب روشنی بخش آن حضرت یعنی قرآن کریم همواره مضامین مشترک این اشعار بوده است.