بروز اختلالات عملکردی تیروئید در بیماران دیابتی نوع 2: دوازده سال پی گیری در مطالعه قند و لیپید تهران

عدم تشخیص و درمان به موقع اختلالات عملکردی تیروئیدی در بیماران دیابتی نوع 2، باعث ناکارآمدی در کنترل شرایط متابولیک بیماران می شود. نبود مطالعات کافی راجع به بروز اختلالات عملکردی تیروئید در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، باعث شده است که در مورد نیاز به غربالگری در این بیماران هنوز هیچ گونه اتفاق نظری وجود نداشته باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین بروز اختلالات عملکردی تیروئید در بیماران دیابتی نوع 2 انجام شد.
در این مطالعه افراد 30 سال و بالاتر شرکت کننده در مطالعه کوهورت آینده نگر قند و لیپید تهران که دارای آزمایش های تیروئیدی بودند، در دو گروه 428 نفر دیابتی و 2847 نفر گروه کنترل غیردیابتی به مدت دوازده سال پی گیری شدند و میزان بروز اختلالات عملکردی تیروئید در این دو گروه تعیین ومقایسه شد و خطر نسبی دیابت نوع 2 در بروز اختلالات عملکردی تیروئیدی محاسبه گردید.
بیماران دیابتی نوع 2 نسبت به افراد غیر دیابتی در معرض بروز بیشتر اختلالات عملکردی تیروئید نمی باشند. میزان بروز اختلالات عملکردی تیروئید در دو گروه دیابتی و غیر دیابتی به ترتیب برابر 56/12 و50/16 در هر 1000 شخص/ سال بود و خطر نسبی دیابت نوع 2 در بروز اختلالات عملکردی تیروئید برابر 74/0 بود (فاصله اطمینان 95%، 026/1-534/0، 071/0 P=).
میزان بروز اختلالات عملکردی تیروئید بیماران دیابتی نوع 2 بیشتر ازافراد غیر دیابتی نیست. بر اساس یافته های این مطالعه انجام غربالگری به طور معمول برای برای تشخیص اختلالات عملکردی تیروئید در بیماران دیابتی نوع 2 توصیه نمی شود.