بررسی اثر همبست فلوکونازول وتربینافین در مقایسه با اثر سیکلوپیروکس اولامین بر روی گونه های کاندیدای غیر آلبیکنس در بیماران وولوواژنیت عود کننده کاندیدیایی

اخیرا مطالعات اپیدمیولوژیک نشان داده است که عوامل کاندیداهای غیرآلبیکنس مانند: کاندیدا تروپیکالیس، کاندیدا گلابراتا، کاندیدا کروزه ای و کاندیدا پاراپسیلوزیس در ایجاد بیماری ولوواژینیت عودکننده کاندیدایی (RVVC) رو به افزایش است. تجویز طولانی مدت داروهای متداول سبب ایجاد مقاومت دارویی می شوند. در این مطالعه، اثر توام فلوکونازول با تربینافین و مقایسه اثر آنها با سیکلوپیروکس اولامین بر روی گونه های غیرآلبیکنس جدا شده از ولوواژینیت عود کننده کاندیدایی بررسی گردید.
این مطالعه یک روش تجربی آزمایشگاهی است که بر روی 44 ایزوله کاندیدای غیرآلبیکنس جدا شده از بیماران واژینیت کاندیدایی عود کننده انجام شد و اثر داروهای فلوکونازول و تربینافین به تنهایی ودر همبست با یکدیگر و مقایسه آنها با اثر سیکلوپیروکس اولامین به روش استاندارد میکرودایلوشن ((CLSI M27-A2 مورد ارزیابی قرار گرفتند.
میانگین MIC فلوکونازول، تربینافین و سیکلوپیروکس اولامین بعد از 48 ساعت گرماگذاری به ترتیب 8/93، 7/104 و 18 میکروگرم بر میلی لیتر بدست آمد و FIC داروها به صورت (5/95%) 42 مورد اثر افزایشی و بی اثر و (5/4%) 2 مورد اثر هم افزایی و هم افزایی نسبی بدست آمد. همچنین در بررسی اثر قارچ کشی داروهای سیکلو پیروکس اولامین با میانگین 32MFC= میکروگرم بر میلی لیتر بیشترین اثر وتربینافین با میانگین 177 MFC= میکروگرم بر میلی لیتر کمترین اثر دیده شد (05/0P<).
اکثر ایزوله ها نسبت به داروهای فلوکونازول و تربینافین مقاوم بودند و همبست کردن آنها نیز تاثیر چندانی نداشت ولی سیکلوپیروکس اولامین دارای بیشترین اثر بوده و میزان MIC و MFC کمتری را دارا می باشد.