سنجش رابطه دسترسی به امکانات و خدمات شهری، امنیت و بهداشت محله و کیفیت زندگی زنان در شهر تهران (با تاکید بر نیاز های ویژه زنان منطقه 2 تهران)

کیفیت زندگی،مفهومی چند جانبه و چند بعدی است که تنها جنبه های مادی زندگی را در بر نگرفته؛ بلکه سنجش واندازه گیری آن،درگرودسترسی به عوامل وامکانات مختلف فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و محیطی است.دراین مقاله،رابطه بین کیفیت زندگی زنان و دسترسی به امکانات و خدمات شهری،سطح بهداشت و امنیت محله، با تاکید بر نیاز های ویژه آن ها، موردسنجش قرارگرفته است. این پژوهش، مطالعه ای پیمایشی بوده و جامعه آماری شامل 383 نفر از زنان متاهل ساکن نواحی نه گانه شهرداری منطقه 2تهران است که با شیوه تصادفی نسبتی مطابق انتخاب شده اند. یافته-های پژوهش حاکی ازروابط معنادار و همبستگی بین دسترسی به امکانات و خدمات شهری و شاخص های آن،سطح بهداشت و امنیت محله، با کیفیت زندگی زنان است، همچنین نتایج آزمون تحلیل واریانس، نشان داد با تفاوت ناحیه محل سکونت و تفاوت دسترسی به امکانات و خدمات، امنیت و بهداشت موردنیاز، کیفیت زندگی زنان نیز متفاوت می شود، همچنین متغیر های دسترسی به امکانات و خدمات و امنیت محله، دارای بیشترین قدرت تبیین پراکنش کیفیت زندگی زنان بوده اند و 39/ 0 درصد آن را تبیین می کنند. ازاین رو، نتایج پژوهش نشان می دهد با توجه به حضور وسیع زنان در عرصه های عمومی و فضاهای شهری، با در نظر گرفتن رویکردهای نوینی در برنامه ریزی و طراحی و شهر سازی نوین، با مقوله سازمان دهی شهری با برنامه ریزی «برای زنان» و «با زنان» و تامین نیازهای ویژه آن ها در دسترسی