سبک های فرزندپروری و ارتباط آن با مشکلات رفتاری کودکان

مشکلات رفتاری و هیجانی بیشترین شکل آسیب شناسی روانی کودک را تشکیل می دهد. سبک های فرزندپروری یکی از عوامل تاثیرگذار بر شکل گیری شخصیت کودکان بوده و بکارگیری سبک های ناکارآمد می تواند به پیامدهای منفی متعددی از جمله مشکلات رفتاری منجر گردد.
این پژوهش با هدف تعیین سبک های فرزندپروری و ارتباط آن با مشکلات رفتاری کودکان6 تا 12 ساله صورت گرفته است.
این پژوهش یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی تحلیلی می باشد که بر روی 741 دانش آموز 6 تا 12 ساله اول تا پنجم ابتدایی مدارس دولتی و غیردولتی ناحیه یک و دو شهر رشت در سال 1390 انجام شد. روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایبود و داده ها با استفاده از دو پرسشنامه سبک های فرزندپروری بامریند (Baumrind) و فرم گزارش معلم گردآوری شده و با کمک شاخص های آمار توصیفی و آزمون های آمار استنباطی مانند ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه به روش Stepwise تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج نشان داد که والدین اکثر واحدهای مورد پژوهش دارای سبک فرزندپروری مقتدرانه (5/ 96٪) بودند. همچنین 1/ 12 درصد از کودکان دارای مشکلات برونی سازی شده و 9/ 8 درصد از آنان دارای مشکلات درونی سازی شده بودند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که سبک فرزندپروری مقتدرانه هم با مشکلات رفتاری درونی سازی شده (p<0.003) و هم با مشکلات برونی سازی شده (p<0.02) رابطه منفی معنادار دارد. سبک فرزندپروری سهل گیرانه تنها با مشکلات رفتاری درونی سازی (p<0.006) رابطه مثبت معنادار داشت.
فرزندپروری مقتدرانه که با ترکیبی از کنترل به همراه حمایت عاطفی بالا، سطوح مناسبی از استقلال و ارتباط دوسویه کودک و والدین مشخص میگردد، نقش مهمی در پیشگیری از مشکلات رفتاری در کودکان دارد، همچنین سبک سهل گیرانه که با نظارت کم و بی تفاوتی والدین نسبت به رفتار کودک مشخص میگردد می تواند منجر به بروز مشکلات رفتاری در کودکان گردد.