اثر رژیم های غذایی حاوی اسیدهای چرب امگا-3 و امگا-6 و مکمل های آن ها در بهبود زخم های گوارشی، پوستی و دیابتی

اسیدهای چرب امگا-3 یکی از اسیدهای چرب ضروری در بدن انسان ها هستند که به وفور در محصولات و فرآورده های دریایی به خصوص ماهی و روغن ماهی و همچنین در برخی از دانه های روغنی یافت می شود که همراه با اسیدهای چرب امگا-6 اثرات متفاوت و زیادی روی بدن انسان ها دارند. استفاده ی درست از محصولات طبیعی و دوری از محصولات شیمیایی تولید دست بشر در درمان انواع بیماری ها، می تواند علاوه بر نداشتن اثرات جانبی، باعث پیدایش روشی نوین در علم پزشکی شود. یکی از این روش ها، استفاده از اسیدهای چرب امگا-3 و امگا-6 در نارسایی ترمیم زخم های دیابت، زخم های پوستی و زخم های دستگاه گوارش است. هدف پژوهش حاضر، بررسی نتایج حاصل از اثر مصرف اسیدهای چرب غیر اشباع بر روی ترمیم زخم های دیابت، زخم های پوستی و زخم های دستگاه گوارشی بود.

مطالعه ی حاضر به روش مرور سیستماتیک متون و متاآنالیز در تکمیل مطالعات قبلی انجام شد. در این مطالعه، تعدادی از مقالات که در ارتباط با نقش اسیدهای چرب امگا-3 در ترمیم زخم می باشد، بررسی شد و در برخی موارد نتایج آن ها با نتایج به دست آمده از اسیدهای چرب امگا-6 مقایسه گردید. سپس محدود کردن آن ها به عنوان و جستجوی مقالات از سال 1980 تا 2013 منجر به آن شد که در کل، 43 مقاله با طراحی کارآزمایی بالینی از نوع موازی و متقاطع مورد بررسی قرار گرفتند.

اسیدهای چرب امگا-3 دارای اثر مثبت بر روی ترمیم زخم های دیابت است که نه تنها در درمان زخم دیابت موثر هستند؛ بلکه در درمان زخم های دیگر از قبیل زخم معده، زخم روده، زخم کولون و زخم های سوختگی نیز موثر هستند. در برخی از تحقیقات، اثر اسید چرب امگا-3 بیشتر از اسید چرب امگا-6 بوده است.

می توان از اسیدهای چرب امگا-3 به عنوان دارویی برای درمان زخم های دیابت و همچنین زخم های دستگاه گوارش و زخم های پوستی در درمان بیماران استفاده کرد.