لشمانیازیس و عفونت توام ایدز، لشمانیا

لشمانیا و HIV هر دو می توانند سلولهای منوسیت / ماکروفاژ را آلوده کنند و تکثیر یابند. آلوده شدن یک سلول هدف با دو پاتوژن داخل سلولی متفاوت، اثرات مهمی روی پاسخ ایمنی خواهد داشت. و ممکن است بیان و تکثیر یکی یا هر دو را تحت تاثیر قرار دهد، پیشنهاد شده که آماستیگوتها در ماکروفاژهای جلدی، سلولهای فاگوسیتیک گره های لنفاوی و سلولهای اجدادی ماکروفاژها درمغز استخوان به آرامی تکثیر می یابند. هنگامی که با صعف ایمنی مواجه می شویم افزایش تکثیر آماستیگوتها و حمله به احشا صورت می گیرد. از طرف دیگر لشمانیا دونوانی می تواند منجر به فعال شدن تکثیر ویروسی القا شده توسط TNF-a در دو لاین سلولی منوسیتوئید به نام های U1 و OM-10.1 شود که به طور مزمن با HIV-1 آلوده شده اند. با این وجود ثابت شده که لیپوفسفو گلیکان لشمانیا، رونویسی و تکثیر ویروس را در سلولهای لنفوئید T و منوسیتوئید فعال می کند. اما همچنین می تواند تشکیل سنسیشیوم و ورود ویروس را مهار کند.در واقع پیشنهاد شده که لشمانیک یک کوفاکتور قوی برای تکثیر HIV و پیشرفت ایدز باشد.