تاثیر افزودن آنزیم به جیره غذایی بر پایه ذرت- کنجاله سویا بر مقادیر انرژی قابل متابولیسم و ابقاء ظاهری نیتروژن در جوجه های گوشتی

افزودن آنزیم اگزوژنوس موجب بهبود انرژی قابل متابولیسم جیره غذایی جوجه های گوشتی می گردد.
این آزمایش به منظور بررسی اثرات افزودن آنزیم بر قابلیت متابولیسم ماده خشک و پروتئین خام، ابقاء ظاهری نیتروژن و بهبود انرژی قابل متابولیسم ظاهری (AMEn) جیره غذایی جوجه های گوشتی انجام شد.
در این آزمایش از 200 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه در قالب طرح کاملا تصادفی به روش فاکتوریل 3× 2× 4 با چهار سطح انرژی قابل متابولیسم (2750، 2850، 2950 و 3050 کیلوکالری در کیلو گرم) و افزودن دو سطح آنزیم اگزوژنوس ناتوزایم-پی (0 و450 میلی گرم در کیلوگرم) در جیره غذایی و در سه دوره آغازین، رشد و پایانی انجام شد.
قابلیت متابولیسم ظاهری ماده خشک با افزایش سطوح انرژی جیره افزایش (0001/ 0>P) و افزودن آنزیم قابلیت متابولیسم ظاهری ماده خشک را به میزان 8/ 1 درصد افزایش داد (0002/ 0>P). ابقاء ظاهری نیتروژن با افزایش سطح انرژی قابل متابولیسم جیره های غذایی، افزایش یافت (001 /0>P). افزودن آنزیم به جیره های غذایی باعث افزایش ابقاء ظاهری نیتروژن به میزان 63/ 2 درصد شد (0001/ 0>P). مقادیر AMEn به طور معنی داری تحت تاثیر سطح انرژی (0001/ 0>P) و آنزیم قرار گرفت (0027/ 0>P). افزودن آنزیم میانگین مقدار AMEn را 52 کیلوکالری در کیلوگرم افزایش داد. اثرات دوره رشد بر ابقاء ظاهری نیتروژن (0001/ 0 >P) و قابلیت متابولیسم ظاهری ماده خشک (0007/ 0 >P) معنی دار بود و بیشترین مقدار آن ها به ترتیب در دوره رشد و آغازین حاصل شد. اثرات متقابل دو و سه طرفه سطوح آنزیم، انرژی قابل متابولیسم و دوره رشد بر صفات مورد مطالعه معنی دار نبود.
نتیجه گیری نهایی: افزودن آنزیم به جیره های غذایی بر پایه ذرت- کنجاله سویا باعث بهبود قابلیت متابولیسم ظاهری ماده خشک، ابقاء ظاهری نیتروژن و AMEn می شود.