تاثیر مقادیر مختلف کلش گندم و کود نیتروژن بر ترکیب و جمعیت علف های هرز در زراعت سیر

به منظور بررسی تاثیر مقادیر مختلف کلش گندم و کود نیتروژن بر ترکیب، تراکم و زیست توده علف های هرز در زراعت سیر، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی 91-1390 اجرا شد. تیمارها شامل چهار سطح کلش گندم (صفر، 5، 10 و 15 تن در هکتار) و چهار سطح کود نیتروژن (صفر، 50، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار) بودند. ترکیب، تراکم و وزن خشک علف های هرز در دو مرحله پیش و همزمان با شکل گیری تاج پوشش (کانوپی) سیر اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که اثرگذاری های ساده و متقابل میزان کلش و کود نیتروژن بر تراکم و وزن خشک علف های هرز معنی دار بود. با افزایش میزان کلش از صفر تا 15 کیلوگرم تراکم و به تبع آن زیست توده علف های هرز در هر دو مرحله کاهش یافت. قرارگیری کلش گندم بر سطح خاک با محدود کردن میزان تشعشع خورشیدی رسیده به سطح خاک مانع جوانه زنی بذر علف های هرز شد که این امر کاهش شمار و تراکم نسبی گونه های علف هرز را موجب شد. با افزایش میزان نیتروژن به دلیل تحریک رشد رویشی علف های هرز، روند افزایشی برای تراکم و زیست توده علف های هرز دیده شد. بدین ترتیب، اگرچه نیتروژن یکی از عناصر ضروری برای بهبود رشد می باشد، ولی با توجه به تغییر حاصلخیزی خاک و تاثیر بر روابط آن با گیاه زراعی، چنین به نظر می رسد که بتوان از مدیریت مصرف نیتروژن و همچنین استفاده از مقادیر مناسب بقایای گیاهی، به عنوان راهکاری بوم شناختی (اکولوژیکی) برای کاهش جمعیت و تراکم علف های هرز در زراعت سیر بهره مند شد.